افزایش کودکان کار، تهدیدی جدی برای جامعه
سرویس اجتماعی باریش نیوز، پدیده کودکان کار درایران به ویژه در ارومیه که دارای جمعیت حاشیه‌نشین هم هست به بحرانی اجتماعی برای مردم و مسئولان تبدیل شده است. اما این روزها با شیوع ویروس کرونا و افزایش مشکلات اقتصادی شاهد افزایش کودکان کار در سطح خیابان های شهر هستیم.
بسیاری از این کودکان کار از مناطق حاشیه شهر هستند و باتوجه به عدم امکانات فضای مجازی این کودکان از کلاس های درس مدرسه خارج شده اند وبه تکدی گری و دستفروشی درخیابان روی آورده اند. همچنین مسئله بعدی نیز افزایش بیکاری در دوران کرونا است که همین موضوع به افزایش کودکان کار در جامعه نیز بیشتر از هر زمان دیگری دامن می زند.
کودکان کار بیش از ۱۰ ساعت را در خیابان های پرخطر شهر می‌گذرانند. با انواع مختلف آدم ها برخورد می‌کنند. بدین ترتیب آنان هر روز با افرادی اغلب فقیر، معتاد، خشن روبرو می‌شوند. به عقیده کارشناسان چنین وضعیتی مسلما بستری مساعد برای گرایش به آسیب های مختلف اجتماعی است.
باید فراموش نکنیم اگر کودکان کار در خیابان زیاد شده‌اند، این آسیب اجتماعی به دنبال شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه به وجود آمده است و در این میان نقش مددکاران اجتماعی این است که این کودکان را شناسایی کنند و به سمت جذب، نه جمع آوری آنها بروند. جذب به معنی حضور اختیاری و معرفی ظرفیت‌ها به کودکان کار است و از این طریق کودکان کار را از آسیب های اجتماعی حاکم بر جامعه حفظ نمایند.
کارکودکان نه تنها بنیان طبیعی و حقوقی انسانی را پایمال می کند بلکه تهدیدی جدی برای آینده اجتماعی و رشد و پیشرفت اقتصادی کشور است، به همین دلیل کارشناسان بعنوان یک معضل اجتماعی به آن می نگرند.
در شهر ارومیه نیز به واسطه مهاجرت ها و گسترش حاشیه نشینی ومعظلاتی چون بیکاری سرپرستان خانوار، این پدیده ناخوشایند روزبروز بیشتر خودنمایی می کند.
کودکان و نوجوانان به دلیل ویژگی هایی از جمله فقدان توانایی ها و مهارتهای لازم برای مواجهه صحیح با محیط اجتماعی و وابستگی به بزرگسالان در رفع نیازها و طی کردن مراحل رشد و تکامل خود بیش از سایر گروهها در معرض آسیب هستند.
فقر اقتصادی، بیکاری والدین، اعتیاد و طلاق و شکاف طبقاتی از مهمترین عوامل افزایش کودکان کار در یک جامعه به شمار می‌رود. متاسفانه خانواده فقیری که اکثر درآمد خود را برای خرید غذا صرف می‌کند، به درآمد کودک خود برای بقا نیاز اساسی دارد.
فردی که از کودکی به جای تحصیل و تفریح، موظف به تامین اقتصادی ومعیشتی خود و خانواده خود است و کودکی اش تباه می شود وفرصت آموزش و پرورش یا مهارت آموزی که بتواند تامین کننده ضمانت شغلی او در آینده باشد را از دست می دهد و در نتیجه قربانی کاستی ها وقصور خانواده و اجتماع می شود.
این روزها متاسفانه جدای از ارومیه در خیابان‌های بسیاری از شهرهای بزرگ ایران، تعداد کودکان کار به شکل قابل توجهی افزایش یافته است و حالا آنان به جز جدایی‌ناپذیر و غیرقابل کتمان شهرها تبدیل شده‌اند. هرچند که آمار دقیقی در مورد کودکان کار در ایران وجود ندارد، اما شبکه یاری کودکان شمار آنان را تا ۳میلیون نفر تخمین می‌زند و به نظر می‌رسد که در سالهای گذشته این آمار افزایشی قابل ملاحظه داشته است و این امر ضرورت رسیدگی بیشتر از سوی نهادهای ذیربط را می طلبد.
نظر دهید