آماری که اسپانیا و پرتغال را از ایران می ترساند/این تیم ملی "مسی و رونالدو" ندیده است!
با مشخص شدن تیم های گروه B جام جهانی 2018 روسیه، موجی از ناامیدی بین طرفداران فوتبال به راه افتاده و بسیاری شرایط بدی را برای ملی پوشان مان پیش بینی می کنند!
به گزارش سرویس ورزشی باریش نیوز؛ پس از مشخص شدن قرعه تیم ملی ایران در جام جهانی روسیه و همگروهی با پرتغال، اسپانیا و مراکش، موجی از پیام های منفی تمسخرآمیز و مملو از خودباختگی در فضای مجازی و حقیقی منتشر شد. قطعا روی کاغذ و بررسی آمار تیم های حاضر در گروه B مسابقات، حکم صعود قاطعانه و بی دردسر اسپانیا و پرتغال که قهرمانی جهان و اروپا را یدک می کشند صادرخواهد شد.
اما تاریخ و تجربه ثابت کرده است که تورنمنت معتبری مثل جام جهانی پر از شگفتی و نتایج غیرقابل پیش بینی بوده است. از حذف قهرمانان جام جهانی و اروپا در مرحله گروهی گرفته تا صعود تیم های گمنامی مثل، کامرون، سنگال، غنا، کره جنوبی، کاستاریکا و ... آنچه مهم است روحیه بالای کی روش و بازیکنان تیم ملی پس از مشخص شدن قرعه ایران بود که همین امر و حمایت جمعی مردم و رسانه ها می تواند نام ایران را هم در زمره شگفتی سازان جام جهانی قرار دهد.
با بررسی آنچه در سالهای گذشته در فوتبال ملی و باشگاهی ایران سپری شده نیز به وضوح می توان دریافت که تیم ملی فوتبال کشورمان و ستاره های امروز و دیروزش نه تنها در رویارویی با تیم ها و بازیکنان بزرگ دنیا نهراسیده اند بلکه تا مرز کلافه کردن بهترین بازیکنان روز دنیا پیش رفته و حتی دروازه بهترین دروازه بانان جهان را هم باز کرده اند.
آماری که از این بررسی بدست آمده مشخص می کند اسپانیا و پرتغال و مراکش در صورت دیدن و اطلاع از این عملکرد، بیش از پیش، تیم ملی فوتبال کشورمان را جدی گرفته و با ترس روردروی شاگردان کی روش می ایستند. تیمی که بیش از دوره های گذشته لژیونر دارد. فوتبالیست هایی که همین حالا در اروپا روبروی ستاره های قاره سبز به میدان می روند، به آنها گل می زنند یا مانع از گلزنی شان می شوند. این تیم ملی، دیگر تیم ملیِ "مسی و رونالدو ندیده" نیست!
در ادامه به برخی از نتایج غیرقابل پیش بینی و درخشش تیم های ملی و بازیکنان سرشناس ایران اشاره کرده ایم:
* جام جهانی 2014؛ ایران – آرژانتین
این دیدار هرگز از یاد ایرانیها و البته آرژانتینیها نخواهد رفت. رقابتی که روی کاغذ قطعا نابرابر بود ولی درون زمین به همان اندازه تقابلی برابر به نظر می رسید. تیمی با یک جین ستاره! مسی، دیماریا، آگوئرو، ایگواین، رومرو، ماسکرانو و... تنها با تکیه بر نبوغ ستاره بی بدیلش لیونل مسی موفق به زدن یک گل آن هم در دقیقه 90 شد و اگر لطف داور و درخشش رومرو نبود چه بسا برد ایران روی تابلو نتیجه پایانی نقش می بست! البته این بازی با وجود باخت آنقدر به مردم چسبید که ایران را به وجد آورد و همه مردم پس از آن به خیابان ها ریختند!
* پلی آف جام جهانی 1998؛ ایران – استرالیا
معروفترین بازی های تیم ملی در تهران و به ویژه ملبورن استرالیا. تیمی که در تهران با هدایت تری ونبلز معروف و همه ستاره هایش مانند هری کیول، ویدوکا، مارک بوسنیچ و خیلی های دیگر که در لیگ برتر انگلیس توپ می زدند به سختی از شکست فرار کرد در خانه خودش با حماسه آفرینی ملی پوشان دوست داشتنی و گل تاریخساز خداداد عزیزی 2-2 متوقف شد و ما به جای تیم پرستاره استرالیایِ مغرور، به جام جهانی 98 فرانسه رفتیم.
* جام ملتهای آسیا 1996؛ ایران – کره جنوبی
کره جنوبی که در جام جهانی 1994 نتایج قابل قبولی مقابل اسپانیا و آلمان گرفته بود، در سال 1996 در یک بازی تاریخی و تکرار نشدنی با نتیجه 2-6 مغلوب ستاره های جوان تیم محمد مایلی کهن شد! داریوش یزدانی، علی دایی، مهرداد میناوند، خداداد عزیزی، کریم باقری و نیما نکیسا و... اشک سرمربی کره جنوبی را در آوردند.
* جام ملتهای آسیا 1996؛ ایران – عربستان
در این دوره سعودی ها هم در بهترین شرایط خود بودند. آنها در جام جهانی 1994 و در اولین حضور خود در این تورنمنت معتبر با شکست بلژیک و مراکش به جمع 16 تیم نهایی راه یافتند و مغلوب سوئد آماده و تیم سوم جام 94 شدند. ولی تیم ملی ما 3-0 آنها را شکست داد. مسابقه ای با هنرنمایی علی دایی و خداداد عزیزی که هر گز از یادفوتبالی ها بیرون نمی رود.
* پلی آف جام جهانی 2002؛ ایران – ایرلندجنوبی
به گزارش مشرق، آنهایی که این بازی را به یاد دارند یا فیلمش را دیده اند تأیید می کنند که ایرلند در مصاف با ایران مستأصل بود. بارها این تیم را اذیت کردیم. علی کریمی خط هافبک و دفاع ایرلند را کلافه کرده بود و اگر تک به تکش با شی گیون دروازه بان ایرلند را به گل تبدیل می کرد ما به جام جهانی راه پیدا می کردیم. دیداری که در نهایت 2-0 باختیم. در تهران هم این تیم را که هیچ باختی در مقدماتی جام جهانی نداشت با تک گل دیرهنگام یحیی گل محمدی شکست دادیم اما کافی نبود و حسرت صعود بر دلمان ماند!
* جام جهانی 1998؛ ایران – آلمان
یک مسابقه فراموش نشدنی دیگر. روزی که وقتی یورگن کلینزمن بهترین بازیکن جهان در آن سالها موفق شد به ما گل بزند از فرط شادی تور دروازه عابدزاده را چسبیده بود و فریادزنان، آن را رها نمی کرد! حال اینکه بعد از بازی ملی پوشان مان علت بازی دفاعی شان در نیمه دوم را تفکرات محتاطانه سرمربی وقت تیم ملی عنوان کردند و گرنه چه بسا نتیجه ای دیگر، غیر از 0-2 رقم می خورد! البته سالها بعد ژرمن ها با تمام ستارگانشان به ایران آمدند و بازهم ما را 2-0 بردند اما هنرنمایی و جادوی علی کریمی از اذهان پاک نخواهد شد.
* جام جهانی 1998؛ ایران – آمریکا
کمتر کسی انتظار داشت تیم ملی آمریکا با چندین لژیونر در اروپا به تیم ملی ما ببازد! درخشش شیربچه های ایران در مصاف با آمریکا و گلهای دیدنی و به یادماندنی مهدوی کیا و البته حمید استیلی، نشان از قدرت ما در میادین بزرگ داشت. آن شب همه جهان فوتبال ایران را باور کرد.
* جام جهانی 1998؛ ایران – یوگسلاوی
به گزارش مشرق، قبل از بازی پردراگ میاتوویچ ستاره آن سال های رئال مادرید در ستایش تیم خودش و بیان ضعف حریف (که به خیالش ما بودیم) ادعا کرد، "در رویارویی با ایران آقای گلی ام در جام جهانی را استارت می زنم"! ادعایی که میروسلاو بلاژوویچ سرمربی آن زمان کرواسی در جوابش گفت: "اگر یوگوسلاوی ایران را برد یک توپ فوتبال را قورت می دهم". در نهایت هم یوگسلاوی در آن بازی با تکیه بر نبوغ سینشا میهاییلوویچ یکی از بهترین کاشته زن های جهان روی یک ضربه ایستگاهی به تک گل برتری اش دست یافت! و البته چیرو هم توپی قورت نداد!
جالب است بدانید تومیسلاو ایویچ سرمربی فقید ایران که چند روز مانده به جام جهانی از سمتش برکنار شد هشدار داده بود که ایران اگر از یوگوسلاوی گل بخورد فقط از روی ضربات مهلک میهایلوویچ خواهد بود و این پیش بینی به واقعیت پیوست!
* جام جهانی 2006؛ ایران – پرتغال
شاید شرایط آن روزها هم مثل امروز بود و خیلی ها یک باخت پرگل را برای شاگردان برانکو مقابل نایب قهرمان یورو 2004 متصور بودند. کریستیانو رونالدو، لوییز فیگو، نونو گومژ، روی کاستا، دکو، ژائو پینتو و... چندین ستاره دیگر این تیم یک ساعت نتوانستند به دروازه تیم ملی ما گزندی وارد کنند و در نهایت با ضربه پنالتی رونالدو و شوت مهار نشدنی دکو توانستند قفل دروازه میرزاپور را باز کنند. مسابقه ای که در آن علی کریمی چند بار از رونالدو توپگیری کرد و بی محابا بازی کردن ایران وخصوصا حسین کعبی به فیگو دوستانش ثابت شد.
* بچه یوزها هم گل کاشتند
همین دو ماه پیش بود که بچه یوزهای کشورمان در جام جهانی نوجوانان 2017 هند، ثابت کردند از هیچ اسمی نمی هراسند و تیم آلمان را با 4 گل شکست دادند. تیمی که با عبور از مکزیک در یک هشتم نهایی به یک چهارم رفت و در نهایت به اسپانیا باخت و حذف شد.
این موارد نمونه هایی بودند که نشان دهنده نترس و جنگجو بودن ملی پوشان ایران در فوتبال است، همانگونه که در رشت های دیگر نیز این خودباوری و اعتماد به نفس منجر به نتایج درخشانی در ورزش ایران شده است. البته با حلوا حلوا کردن و تکیه بر خاطرات شیرین نمی توان منتظر نتایج خوب و غرور آفرین بود و باید در 6 ماه باقیماند تا جام جهانی 2018 با همدلی و تدارک مناسب تیمی آماده و شایسته روانه روسیه کرد؛ همان چیزی که مردم ایران و کارلوس کی روش سرمربی باتجربه ایران در عمل و نه در حرف خواهان آن هستند.
نظر دهید