12:11|جمعه, آذر 02 ,1403
تاریخ انتشار: 09 مرداد 1397 - 13:03
کد خبر: 10012
یادداشت:

آقای استاندار! گوش‌مان از شعار پر است؛ کمی هم عمل کنید!

استاندار محترم آذربایجان غربی طی خبری مسرت‌بخش، از انجام سرمایه‌گذاری 60 میلیون دلاری در آذربایجان غربی خبر داده است. این در حالیست که بر اساس مدعای یک سرمایه‌گذار داخلی، وی جهت ارائه پیشنهاد خود، دو روز تا جلوی درب استانداری می‌رفته اما به دلیل پاسخگویی نامناسب از سوی نگهبانی، امکان ورود به داخل استانداری را پیدا نکرده است!
آقای استاندار! گوش‌مان از شعار پر است؛ کمی هم عمل کنید!

شاید اقدام عملی از سوی استاندار محترم برای پاسخ دادن به این سوال، بخش مهمی از مشکلات بوروکراسی پیچیده‌ای که اغلب نهادهای اجرایی کشور دارند را مرتفع کند: «وقتی یک سرمایه‌گذار داخلی نمی‌تواند با استانداری به راحتی ارتباط برقرار کند، سرمایه‌گذار خارجی چگونه می‌خواهد چنین کند؟!» آنچه در ادامه می‌آید صرفاً نقدی بی‌پرده نسبت به ساختار متصلب استانداری است و قصد تخریب هیچ فرد و سازمانی را نیز ندارد. باریش‌نیوز برای اینکه حسن نیت خود را ثابت کند، در ابتدای این نوشتار، اعلام می‌کند برای بهبود مشکل ساختاری‌ای که موضوع این یادداشت است، آماده هرگونه همکاری با استانداری محترم آذربایجان غربی می‌باشد.

برای ما که سال‌هاست عادت کرده‌ایم در این کشور بیشتر از هر چیز دیگری شعارهای قشنگ از مسئولان کشور بشنویم، دیدن اقدامات عملی به معجزه می‌مانَد! اگرچه این مهم، مشکل سراسر کشور است ولی نمی‌دانیم چرا در استان ما -آذربایجان غربی- بیشتر از هر جای دیگری نمود دارد. بدِ ماجرا اینجاست که این مشکل استان، اصلاح‌طلب، اصولگرا و بومی، غیربومی هم نمی‌شناسد. انگار شعار دادن و عمل نکردن بخشی از وظیفه‌ی مندرج در چارت مسئولیتی استانداری آذربایجان غربی است که در وزارت کشور تدوین شده است!

حالا در تازه‌ترین شعار، آقای استاندار گفته است: «امسال 50 درخواست سرمایه‌گذاری بزرگ به استان آذربایجان غربی ارائه و 60 میلیون دلار نیز سرمایه‌گذاری خارجی در این استان انجام خواهد شد که در هفته‌های آینده در قالب سه طرح بزرگ کلنگ‌زنی می شود.»

اینکه چه طور در شرایط بازگشت تحریم‌ها و قطع شدن یا دشوار شدن نقل و انتقال توسط بانک‌های بین‌المللی -که در مواردی هم منجر به خروج سرمایه‌گذاران خارجی از کشور شده- چگونه و با چه فرآیندی قرار است این میزان سرمایه خارجی به ایران و به استان ما انتقال داده شود، خودش سوال مهمی‌ست که پاسخش را آقای استاندار پیش از هر مراسم کلنگ‌زنی‌ای باید بدهد!

از طرفی اساساً مراسم کلنگ‌زنی در کشور ما آنقدر جنبه نمادین پیدا کرده که اگر همین روند ادامه پیدا کند تا چند وقت آینده کلنگ‌زنی کلاً تبدیل به یک نماد می‌شود! البته نه نماد سازندگی، بلکه نمادِ نمادینی از عمل به شعارها! به همین خاطر است که در سال‌های اخیر، کلنگ‌ها بیشتر از قیچی‌ها روبان زده شدند!

در نتیجه، خیلی منتظر فرود آمدنِ این سه کلنگی که آقای استاندار وعده داده، نمی‌مانیم! اما از شهریاری می‌خواهیم یک روز، فردی ناشناس را مامور کند تا فرآیند ارتباط گرفتن با استانداری برای ارائه درخواست سرمایه‌گذاری به این اداره را طی کند. خارجی هم نمی‌خواهد باشد! فردی از همین سرزمین باشد که با زبان ملی سخن بگوید تا مشکلی در انتقال مفهوم مورد نظر او نیز به وجود نیاید!

حالا آقای استاندار، خود می‌تواند ببیند که چرا ما دیگر از این شعارهای قشنگ خوشحال نمی‌شویم. بحث هم بر سر این نیست که روند ثبت درخواست و فرآیند‌های تخصصی برای سرمایه‌گذاری، اساساً فرآیندی زمان‌بر است. این مشکل را که خوب می‌دانیم یک مشکل سراسری است و در سطح کلان باید برای آن چاره‌ای اندیشیده شود. بحث خیلی ساده‌تر و پیش پا افتاده‌تر از این مسائل است. مثل ورودی استانداری‌؛ جایی که فردی که قصد سرمایه‌گذاری در استان را دارد، باید فقط دو-سه روز را صرفِ این کند تا آقای دربان (بخوانید: دژبان!) اذن دخول دهد!

خلاصه آقای استاندار! یک روز این کار را خودتان انجام دهید تا ببینید چرا برخی از شنیدن این شعارهای قشنگ و وعده‌های سرمایه‌گذاری در استان‌مان دیگر خوشحال نمی‌شوند...!

نظر دهید

لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید