زمین‌گیرشدن اقتصاد آذربایجان غربی
به گزارش سرویس اقتصادی باریش‌نیوز؛ آذربایجان غربی از جمله استان‌هایی است که در رقابت رشد و توسعه‌یافتگی در بخشهای مهم اقتصادی نسبت به استانهای دیگر به خصوص استانهای همسایه، نتایج غیرقابل قبولی را به دست آورده و تنها استانی است که دارای ارزش رقابتی همسایگی منفی می‌باشد. رشد اقتصادی استان آذربایجان غربی در بخش های عمده اقتصادی از استانهای همسایه خود پایین‌تر بوده و در حال از دست دادن مزیت رقابتی در آن بخش‌ها نسبت به همسایه های خود می‌باشد. اثر رقابتی همسایگی بخش صنعت از بخشهای نه گانه اقتصاد استان می باشد که معادل منفی 1328 میلیارد ریال برای دوره 1379-1393 محاسبه شده است. نکته‌ای که توجه بیش از پیش مسئولان اقتصادی استان را می‌طلبد و بروز چنین شرایط نهایتا منجر به این خواهد شد که سرمایه‌های استان در بخش صنعت به استانهای همسایه سرریز شود.
سالهاست انگ امنیتی به استان بحث و معضل ثابتی برای مسئولین استانی شده است و هرجا مشکلی در عدم توسعه بروز می‌دهد به سهولت و با این جمله خود را توجیح می‌کنند ولی گویا فراموش شده است اگر استان حتی این مشکل را نیز داشته باشد در قبالش از ظرفیت‌های ویژه‌ای نیز برخوردار است که سایر استان‌ها از آن محروم هستند.
تغییر وضعیت جوی و خشکسالی گسترده در سال های اخیر باعث تضعیف شدید بخش کشاورزی (به عنوان اصلی ترین منبع درآمد استان) شده است. چرا که در سال‌های اخیر مسئولین امر بدون توجه به از بین رفتن منابع طبیعی استان همچون خاک و آب که در سال‌های گذشته رو به زوال رفته است بدون درنظر گرفتن هیج تدبیر و جایگزینی برای کشاورزی استان همواره کوشیده‌اند که کشاورزی را تنها منبع درآمد مردم دیار آذربایجان معرفی کنند و از شاخص‌های مهم درآمدزایی همچون کشاورزی نوین و صنعت در سال‌های گذشته چشم پوشی کرده‌اند و هنوز نیز صدای زنگ خطر نواخته شده در استان را نمی‌شنوند.
اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند و هرچه سریعتر مسئولین از منخصصین امر برای بهبود وضعیت اقتصادی استان یاری نجویند چند صباحی دیگر تنها باید بنشینیم و شاهد پیشرفت استانهای همسایه باشیم و برای ما جز ویرانی هیچ باقی نخواهد بود. بی‌تردید برای رهایی از این وضعیت باید به سرعت دانشگاه‌ها را به سمت دانشگاه‌های نسل سوم و چهارم سوق دهیم. به تولیدکنندگان و نخبگان استان فرصت دهیم و با بروکراسی‌های دست‌و پاگیر سد راهشان نشویم. اقتصاد دانش‌بنیان را در جامعه احیا کنیم و به سرعت برای رهایی از این ویرانه‌ای که روز به روز ویران‌تر می‌شود چاره ای اساسی بیندیشیم. البته آنانکه سالها در جایگاه مسئولیت نشسته و هیچ نکرده اند تا شاهد چنین شرایطی باشیم نیز باید در برابر نسل‌های آینده این دیار پاسخگو باشند.
نظر دهید