جانباز ارومیهای صاحب رکورد ملی شنا
به گزارش سرویس فرهنگی باریشنیوز؛ شاید هزاران بار این جمله را شنیده باشید که «معلولیت، محدودیت نیست» ولی درک این جمله و جامه عمل پوشاندن به آن کار هر کسی نیست. در دنیای کنونی که تنبلی یکی از آفتهای جامعه محسوب میشود آنانکه با وجود معلولیتشان شگفتی میآفرینند قابل تمجید هستند. «صفر محبزاده» جانباز 60 درصدی اهل ارومیه است که با وجود داشتن جانبازی و معلولیت (نداشتن یک پا) فعل توانستن را به نحو احسن صرف کرد و حماسهای آفرید که برای انسانهای سالم نیز ساختن این حماسه کار مشقتآوری است. بیتردید خبر ثبت رکورد شنا توسط محبزاده را شنیدهاید این خبر سبب شد به سراغ این مرد بزرگ برویم و پای حرفهایش بنشینیم.
صفر محبزاده در معرفی خود میگوید:
متولد 1349 در شهر ارومیه هستم. از دوران کودکی به سبب علاقه خاصم به ورزش فعالیت در رشته ژیمناستیک را آغاز کردم تا اینکه ناقوس جنگ نواخته شد و من نیز به عنوان یک بسیجی راهی جبهههای جنگ شدم و رزم خود را در لشکر عاشورا آغاز کردم. سالهای جنگ گذشت و گذر زمان مقدر ساخت که در سال 1373 در عملیات پاکسازی دچار حادثه شوم و پای خود را نیز در این حادثه از دست دادم.
از چه زمانی علاقمند به ورزش شنا شدید؟
بعد از مجروحیت به ورزش شنا علاقمند شدم اما مردد بودم و نداشتن پا سبب میشد از ورود به این وادی واهمه داشته باشم تا اینکه به یکی از دوستانم که اصرار فراوانی به فعالیت من در شنا داشت گفتم: «من که پا ندارم، چگونه شنا کنم؟» و او در جواب من گفت: « پاهایت مجروح شده، دستانت که سالم است.» و همین جمله جرقهای شد تا من به طور جدی فعالیتم را در رشته شنا آغاز کنم. در روزهای ابتدایی به صورت آماتور میتوانستم شنا کنم ولی گویا چیزی از درون مرا تشویق به ادامه کار میکرد. انگیزهای که در من ایجاد شده بود هر روز بیش از دیروز مصرم میکرد تا ادامه دهم.
در سال 81 به پیشنهاد یکی از دوستان به عضویت هئیت قایقرانی درآمدم. در اولین مسابقات قایق رانی در دریاچه ارومیه شرکت کرده و موفق به کسب مقام اول شدم. اما از آنجایی که به شنا علاقمند بودم تصمیم گرفتم عرض دریاچه ارومیه را شنا کنم و بعد از مدتی تمرین در استخر، به آمادگی مورد نیاز دست یافتم.
برای رسیدن به این حد از مهارت چه میزان هر روز هفته، 7 ساعت شنا میکردم و توانستم در عرض نزدیک به 2 سال به توانایی لازم در ورزش شنا برسم.
در سال 82 عرض دریاچه ارومیه را به طول 24 کیلومتر در عرض 6 ساعت شنا کردم. در آستانه مسابقات، انگیزهای در من به وجود آمد که به مناسبت سی و هفتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی تصمیم گرفتم 37 کیلومتر شنا کنم و با همکاری دوستانم و سایر عوامل زمینه را برای من فراهم کردند تا توانستم رکورد 37 کیلومتر را در 16 ساعت رکورد بزنم.
که گفتنیست برای اولین بار من توانستم این رکورد را ثبت کنم.
و سال بعد نیز توانستم رکورد 38 کیلومتر را به مناسبت سی و هشتمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ثبت کنم.
بعد از آنکه تصمیم گرفتم رکورد 60 کیلومتر را بزنم همه تعجب کردند و گفتند که این کار امکان پذیر نیست.
از مسئولین درخواست کردم که در شیفت شب نیز استخر را در اختیار من قرار دهند که بعد از پیگیریهای صورت گرفته و تمهیدات لازم توانستم رکورد را بزنم و این انگیزه برای ادامه راه در من شکل گرفت.
بعد از آن انگیزهای در من به وجود آمد که سن مقام معظم رهبری را برحسب کیلومتر شنا کنم و این کار را باهمکاری نهادهای مربوطه آغاز کردم و با حمایت آنان و پیگیریهای مکرر توانستیم مسئول ثبت رکوردهای ملی را از تهران به ارومیه دعوت کنیم.
بعد از شروع شنا وقتی به 72 کیلومتر رسیدم گفتند ادامه ندهید چرا که برنامه دیگری داریم و احتمال دارد پای کتاب گینس به میان بیاید.
و مسئولان نیز قول دادند تا پیگیر این موضوع باشند.
این رکورد من ثبت ملی و جهانی شده و و در کتاب ثبتهای ملی نیز ثبت شده است.
وی به انگیزه خود و خستگی ناپذیری در هنگام شنا میگوید: هنگامی که شنا میکنم با خود ذکر میگویم و از یاد خدا غافل نمیشوم و حتی نماز خود را نیز در حالت شنا میخوانم و این عمل باعث آرامش من میشود.
وی گفت حضور مسئولان در کنار من باعث ایجاد انگیزه و قوت قلب من میشود.
73 کیلومتر را در 27 ساعت .
هدف من از رکورد زنی در ایام دهه فجر این است که به دنیا نشان دهم که انقلاب اسلامی همیشه پا برجاست و تا ابد نیز به حرمت خون شهیدان و جان گذشتگی جانبازان پایدار خواهد ماند.
در پایان از تمامی مسئولانی که در این مسیر من را یاری و همراهی کردند نهایت تشکر و قدردانی را دارم.
نظر دهید