مراقب فرشته‌های زمینی خود باشیم
به گزارش سرویس فرهنگی باریش، پرواضح است نیکی و محبت کردن به پدر و مادر امر خیلی مهمی بوده و از ضرورت ویژه ای نیز برخوردار است. اگر به رنج و زحمت والدین در بزرگ کردن و بال و پر دادن به فرزندانشان توجه و تفکری داشته باشیم هیچگاه محبت‌های آنان را فراموش نخواهیم کرد.
ضرب المثلی در فرهنگ ما وجود دارد با عنوان «پدر و مادر میوه نایاب هستند ». خداوند و ائمه اطهار نیز در خصوص احترام به جایگاه والای پدر و مادر در اسلام اشاره فرموده و به دست‌گیری از آنان تأکید ویژه‌ای داشتند. امام زین‌العابدین علیه‌السلام میفرمایند: حق مادرت آن است که بدانی، او به گونه‌ای تو را حمل کرد که هیچکس، کسی را چنین حمل نکرده است و چنان ثمره‌ای از قلبش را به تو داده است که هیچکس به کسی نمی‌دهد. او با جوارحش تو را حفظ کرده و هراسی از آن نداشته است که با وجود گرسنگی، تو را سیر و با وجود تشنگی، تو را سیراب کند و تو را بپوشاند. در حالی که خود برهنه است.خویشتن را در آفتاب، سایبان تو سازد و از برای تو از خواب دست کشد و تو را از گرما و سرما حفظ کند تا برای او باقی بمانی و تو نمی‌دانی سپاسش را به جای آری،مگر به یاری و توفیق الهی.
مهم‌ن و بهترین راه برای نشان دادن محبت و مهربانی با پدر و مادر ، نرم زبانی با آنان است.
ائمه اطهار علیهم‌السلام نیز تأکید فراوانی در خصوص خوش برخوردی و خوش زبانی با والدین را داشته و رفتار، کردار و بدخلقی تند با والدین را منع کردند. حتی نگاه کردن از روی مهربانی به چهره والدین نیز عبادت است و این عمل خداوند را بسیار خشنود می‌کند. امام صادق(ع) در این باره میفرمایند: هیچ گاه چشمانت را از نظر کردن به والدین پر مکن، مگر با رحمت و مهربانی.
«خداوند در قرآن کریم میفرمایند: با آنان با احترام سخن بگوی».
در جامعه امروزی این باب شده است که برخی افراد به محض بیماری و زمین گیر شدن والدین، آنان را به خانه سالمندان می‌سپارند و از مسئولیت نگهداری از آنان شانه خالی می‌کنند. گرچه افرادی نیز هستند که علارغم میل باطنی و شرایط سخت زندگی، مجبور به این کارهستند. اما در حین حال با وجود مشکلات زندگیشان پدر و مادر خود را فراموش نکرده و تمام تلاش خود را می‌کنند که در طول درگیری با مسائل روزمره، سراغ والدین خود رفته و یا حتی با یک تماس تلفنی دل آنان را شاد می‌کنند.
برخی والدین در این مواقع شرایط فرزند خود را درک کرده و با رضایت قلبی و شخصی خود درخواست می‌کنند تا آنان را به خانه سالمندان ببرند چون در این حال احساس راحتی و آرامش خاطر بیشتری را دارند.
اما برخی دیگر نیز از این حرکت دلخور و دل آزرده شده و از فرزندان خود بد بین می‌شوند.
با این حال باید گفت پدر و مادر در زمان پیری نیازمند محبت و دست گیری فرزندانشان هستند چه خوب است که آنها را از این خواسته ناچیز منع نکنیم.این موضوع اهمیت زیادی دارد که با وجود مشکلات مختلف و درگیری فکری با آنان در همه حال با والدین خود به شایستگی رفتار کنیم و حرمت آنان را نگهداریم تا در دنیا و آخرت از دعای خیر پدر و مادر و نگاه ویژه خداوند بزرگ بهرمند شویم.
نظر دهید