خانوادههایی که در سکوت معنادار له میشوند
سرویس اقتصادی باریشنیوز؛ عدم همخوانی دخل و خرج کارگران مثنوی هفتاد منی است که پایانی ندارد و بحث برسر آن نیز تازگی نداشته و ندارد ولی در سال گذشته بیشترین دود نوسانات ارزی به چشم کارگران رفته است و فشارهای معیشتی را بر دوش این قشر زحمتکش چندین برابر کرده است. برای ترمیم و اصلاح حقوق کارگران در سالهای اخیر وعدههای زیادی داده شده است ولی این موضوع همچون کلافی سردرگم همواره بدون رسیدن به نتیجه همچنان در حد وعده باقی مانده است.
خانوادههای کارگری همانند دیگر خانوادهها، نیازمند داشتن حداقل ضروریات زندگی از جمله فرهنگ، مسکن، بهداشت، تفریح، درمان و تغذیه هستند اما این موضوع همواره مسکوت مانده است و دستمزد اندکشان هرگز کفاف تامین نیازهای اساسی را براورده نساخته و همواره در حد تامین تغذیه و مسکن آن هم با شرایطی سخت همراه بوده است. این موضوع سبب شده تا سلامت کارگران و خانوادههایشان با خطر جدی روبهرو شود زیرا کارگری که در تامین تغذیه و مسکن خود و خانودهاش درمانده است، چگونه میتواند از عهده تامین هزینههای درمان که امروزه به طور سرسام آوری افزایش یافته، برآید؟ لذا در بیشتر مواقع ناگزیر است تا کارد به استخوانش نرسیده، آن را تحمل کند و از رفتن به پزشک و بیمارستان اجتناب کند.
ازسویی جوانان این خانوادهها به سبب آنکه مورد بیعدالتی و تبعیض قرار میگیرند در بیشتر موارد به بزهکاری و افسردگی روی میآورند. این جوانان زمانی که اخبار اختلاسهای میلیاردی و ثروتهای باد آورده برخی از خانوادهها به سبب نوسانات ارزی را نظاره میکنند، ناگزیر این موضوع سبب میشود تا برخی به بزهکاری گرایش پبدا کنند. موضوعی که نمیتوان به راحتی از آن اغماض کرد و تبعات آن را نادیده گرفت.
بیتردید با به خطر افتادن سلامت قشری از جامعه، تبعات و معضلات آن همچون آواری سهمگین برسر کشور فرو میریزد و حتی تصور نتیجه چنین بیعدالتی و آثار مخرب آن برای جامعه نیز وحشتناک است.
وظیفه دولت است که سیاستهایی برای ساماندهی تولید وضع کند و عوارض و مالیاتها را به گونهای تنظیم کند که جبران چند برابر کردن دستمزد را داشته باشد. بودجه کشور پر از رقمهای غیرضروری و زیاد برای برخی نهادهای خاص است.
مسئولین به خوبی از شرایط معیشتی و دستمزد کارگران اطلاع دارند ولی انگار در این میان عزم جدی در هیچکدام برای بهبود وضعیت این قشر از جامعه وجود ندارد.
نظر دهید