شعر؛ ظرفیت احیای مفاهیم از یادرفته اجتماعی را دارد
مظفر خداوندگار، شاعر پیشکسوت ارومیه‌ای به سال 1320 در روستای شیشه وان عجب شیر به دنیا آمد و از دوران کودکی به سبب صدای خوشی که داشت مورد تشویق خانواده قرار گرفت.
این شاعر پیشکسوت که در آستانه ورود به 78 سالگی قرار دارد، از دوران ابتدایی شعر و شاعری را شروع کرده ولی به طور رسمی در هفده سالگی اولین شعرهایش به زبان فارسی در مجلات منتشر شده است و ورودش به سرودن شعر به زبان مادری را از دهه سوم زندگی‌اش آغاز کرده است.
خداوندگار تا امروز بیش از 15 هزار بیت شعر به زبان‌های ترکی و فارسی سروده و از این شاعر تاکنون سه مجموعه شعری با نام‌های «یاشیل یاز»، «گلهای محمدی» و «کندیمیز خاطرلره» به عرصه ادبیات و شعر استان تقدیم شده است.
این شاعر در گفت‌و‌گو با خبرنگار سرویس فرهنگی، اظهار کرد: شعر در حقیقت لباسی است ابتدا باید اندازه شود و بعد بریده و دوخته شود و تا سیر تکاملی خود را طی نکند شعر خوبی از آن در نمی‌آید.
خداوندگار با گلایه از متوقف‌شدن روند چاپ مجموعه شعر جدیدش با نام «یوز غزل، یوز گوزله» که به زبان ترکی سروده شده، از سوی فرهنگ و ارشاد اسلامی به دلیل نبود بودجه، اظهار کرد: در حال حاضر برخی از مضامین و عرف‌های سنتی جامعه رو به فراموشی گذاشته است و شعر بهانه خوبی برای احیای مفاهیم اساطیری می‌تواند باشد.
وی با انتقاد از فضای اجتماعی فعلی معتقد است که امروز به واسطه پیشرفت و توسعه روابط اجتماعی بسیاری از مفاهیم مانند احترام گذاشتن، همدلی و نوع دوستی در بین مردم کمرنگ شده است.
این شاعر اجتماعی، بر این باور است که شاعر همزمان با پرداختن به موضوعات مختلف باید درد اجتماعی داشته باشد و زبان شعرش بیانگر دردهای جوامع انسانی باشد و از شادی ها و تلخ کامی های روزگار بسراید تا شعرش در روح تاریخ ماندگار شود.
خداوندگار در پایان با اشاره به یک بیت از غزل «من عاشقم عاشق حکمت ازلم؛ من شاعرم، شاعر باغ غزلم» معتقد است که شعر هنر ذاتی است و به صرف سرودن چند بیت و بازی با کلمات نمی شود در این عرصه ماندگار شد.
نظر دهید