شروع کسب‌وکار یا پیوستن به صف بیکاران در انتظار شغل
سرویس اقتصادی باریش‌نیوز؛ در جمع خانواده و یا اقوام همه ما، افرادی وجود دارند که در زمره بیکاران جویای شغل به شمار می‌روند. جوانانی که گاه با داشتن تحصیلات دانشگاهی در سودای یافتن شغلی که بتوانند با آن روی پاهای خود بایستند، روزگار را به سر می‌برند ولی با تمام پیگیری‌ها، تلاش‌ها و گاه پیدا کردن انواع و اقسام آشنا جهت سهولت در رسیدگی به کسب‌وکار موردنظرشان هنوز تلاششان بی‌نتیجه مانده است و از جمله بیکاران فارغ‌التحصیل به شمار می‌روند.
اینکه این مشکل و معضل جامعه ما درکجا ریشه دارد و مقصر یا مقصران پدیده خیل عظیمی از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی چه کسی یا کسانی هستند؟ خود حکایتی است که سری دراز دارد و از حوصله خوانندگان خارج است. لذا به جای یافتن مقصر و متهم کردن مسئولین که بدون برنامه‌ریزی مدون در حال مدیریت هستند و یا بدون درنظرگرفتن شرایط به ایجاد دانشگاه‌های بدون خروجی دامن زده‌اند و به نوعی به جای دانشگاه کارخانه تولید بیکاران فارغ‌التحصیل را ایجاد کرده‌اند. سعی در معرفی و یافتن راهی برای رهایی از وضعیت کنونی هستیم. البته نباید نادیده گرفت که اکنون مسئولین نیز خود به خطای خود واقف شده و بر این موضوع که مدارس و دانشگاه‌های ما فاقد محتوای ارزشی هستند، صحه می‌گذارند. این موضوع را می‌توان از برنامه‌های صداوسیما و سخنرانی کارشناسان مرتبط و غیرمرتبط استنباط کرد که ادامه تحصیل و رفتن به دانشگاه را بیهوده و به گونه‌ای اتلاف وقت تلاقی می‌کنند و در تلاش هستند جوانان را به سمت کارآفرینی سوق دهند. در این میدان نیز استارتاپ‌ها را می‌توان بهترین گزینه دانست.
استارتاپ را می‌توان یک سازمان موقت دانست که با هدف یافتن یک مدل کسب‌وکار تکرارپذیر و همچنین مقیاس‌پذیر به وجود آمده است. البته در میان عموم مردم که با این واژه سروکار دارند و یا خود درگیر یک استارتاپ هستند معانی مختلفی همچون رویداد و همایش کارآفرینی، شرکتی کوچک که در حال درآمدزایی است ویا یک وب سایت از استارتاپ در ذهنشان تداعی می‌شود.
همه ما خواسته یا ناخواسته به این نتیجه رسیده‌ایم که در جامعه کنونی که جمعیت روز به روز در حال فزونی است دیگر نمی‌توان برای داشتن یک شغل به فکر کار دولتی بود، زیرا در این صورت باید به صف بیکاران که اغلب نیز فارغ‌التحصیل هستند و در رویای داشتن یک شغل دولتی به سر می‌برند، پیوست. صفی که آن سرش به ناکجاآباد می‌رسد و در بیشتر مواقع، فرد در حال انتظار تا آخرین روز عمر خود نیز به رویایش دست نخواهد یافت. در همین مجال است که کسب‌وکارهای محلی یا همان استارتاپ‌ها می‌توانند راه موفقیت بزرگی را برای جویندگان شغل بازکند و آنان را به درآمدزایی برساند. البته آنان که علاقمند به داشتن کسب‌وکاری برای خود هستند باید هرچه سریعتر مدل کسب‌وکار خود را بیابند زیرا در دنیای استارتاپ‌ها هر ثانیه ممکن است، رقیبی ثانیه‌ای زودتر از شما برسد و با همان ایده‌ای که شما در سر دارید وارد میدان عمل شود.
در سال‌های اخیر علی‌رغم وضعیت نه‌چندان مطلوب شاخص‌های توسعه در استان، فعالیت‌هایی در زمینه حوزه کارآفرینی و استارتاپی در آذربایجان غربی صورت گرفته است ولی هنوز این واژه برای بسیاری گمنام است و حتی آنانکه با این واژه آشنایی دارند برای داشتن یک کسب وکار محلی ترغیب نشده‌اند و این موضوع نیاز به تلاش چندین برابری مدیران و مسئولین دارد. زیرا ترویج این کسب‌وکارها علاوه برا اینکه برای خود صاحب ایده مثمرثمر و رهایی بخش است برای جامعه نیز اثرات مثبت فراوانی را به همراه دارد.
فضای استان نیازمند ایجاد گفتمان کارآفرینی است ولی تا زمانی‌که فرهنگ‌سازی در این حوزه اتفاق نیفتاده باشد و بستر فرهنگی مهیا نباشد. هیچ یک از فعالیت‌ها منجر به نتیجه مطلوب نخواهد شد، اهمیت امورثمربخش ابتدا باید در ذهن به وقوع بپیوندد تا شرایط نیز مهیا شود. رهبری .
درست فضای استارتاپی، توجه ویژه به مزایای منطقه‌ای، تمرکز بر امکانات و پتانسیل‌های هر شهر، توجه به فناوری‌های خاص، مطالعه، انتقال تجربه، بومی‌سازی نمونه‌های موفق از اکوسیستم‌های استارتاپی در جهان، همکاری‌های بین‌المللی به ویژه با کشورهای همسایه، عدم اتکا به حمایت‌های دولت و ورود سرمایه‌گذاران خطرپذیر استان از جمله راهکارهای بهبود اکوسیستم استارتاپی استان است.
یادداشت از: نرگس آقازاده
نظر دهید