کودکآزاری سایه تلخ رویاهای کودکانه
به گزارش سرویس اجتماعی باریش، اولین و مهمترین مامن و پناهگاه کودکان از ابتدای تولد محیط خانه و جمع گرم خانواده است، در پرتوی مهر مادری و پدری است که اندیشههای والای انسانی از پس رویاهای شیرین کودکی تبدیل به واقعیت میشود و اوج میگیرد.
اما گاهی اوقات به نظر میرسد مهر انسانی به هر دلیلی از قلب برخیها رخت بربسته تا کمر به همت آزار و اذیت کودکانی ببندند که هدیه و لطف بیدریغ الهی هستند و وجودشان در بستر خانواده و اجتماع مایه دلگرمی والدین و گویای لطف ازلی است.
فرشتگان کوچک زندگی در بستر مواجه شدن با برخی از حوادث همچون اذیت و آزارهایی که در درون خانواده با آن روبرو میشوند، بدون شک آینده نامشخصی برای خود ترسیم میکنند، آیندهای که همیشه سایه ترس و دلهره از کتک خوردن انباشتی از خاطرات تلخ دوران کودکی را با خود یدک میکشد.
اینبار هم تن نحیف ستایش 5 ساله در ارومیه طعمه آزارهای جسمی مادری نامهربان شد تا بار دیگر بازخوانی قوانین حمایت از حقوق کودکان در خانواده و جامعه و الزام آور شدن آن در مرحله اجرا مورد توجه جدی مسئولان و متولیان قانونگذاری کشور قرار گیرد.
بدون شک ستایش در ارومیه اولین قربانی کودک آزاری نیست و نخواهد بود و همین تداوم در استمرار آزارهای جسمی و در مواردی آزارهای جنسی ضرورت ورود به موقع قانونگذاران برای جلوگیری از جرم در مورد کودکان را دو چندان میکند، چراکه در بیشتر موارد این آزارها یا گزارش نمیشوند و یا از سوی افراد کتمان میشوند.
مادر هر جور که باشد به سبب غریزه مهر و محبت ازلی که در قلبش به ودیعه گذاشته شده، مادر است و نامادر نمیشود، مگر آنکه فضایل اخلاقی و صفات انسانی در وجود آدمی به درجه سقوط رسیده باشد تا مهر انسانی را از کودکی بیپناه دریغ کند و یا اینکه شلاق بیمهری برتن کودک بنشاند و خود نظارهگر جای کبودیهای شود که بدون شک از انسانی که خداوند وی را اشرف مخلوقات لقب داده است، بر نمیآید.
نظر دهید