قلع‌و‌قمع در میدان جنگی به نام خیابان
به گزارش سرویس اجتماعی باریش، پزشکی قانونی آمار عابران فوت شده در حوادث رانندگی هفت ماهه سال 1398 دو هزار و 120 نفر اعلام کرد که در این بین استان تهران با 317 نفر بیشترین سهم را دارد.
جالب اینجاست که این رقم برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا با جمعیتی نزدیک به پانصد میلیون نفر، در کل سال 2016 پنج هزر و 320 نفر می‌باشد!
آذربایجان‌غربی در سال 95 در این رابطه رکورد عجیبی از خود بر جای گذاشت که در 76 درصد از آمار مرگ و میر مربوط به حوادث رانندگی عابرین پیاده سهیم بودند. ارقامی کاملا تامل برانگیز!
تاکنون فرهنگ رانندگی موضوع بحث شده بسیاری از ارگان‌ها و رسانه‌ها بوده است اما فرهنگ عابرپیاده موضوع کمتر پرداخته شده است که به بهانه آمار منتشر شده از سوی پزشک قانونی به آن اشاره می‌کنیم.
براساس بررسی‌های صورت گرفته بيشترين تصادفات منجر به فوت عابران پياده در شب‌ها و در نزديكی پل‌های عابر پياده اتفاق افتاده است بدین معنی که شهرداری‌ها اغلب با شناسایی نقاط حادثه خیز پل‌های عابر پیاده را راه‌اندازی کرده است اما عابرین پیاده اغلب میلی به استفاده از آن‌ها و تجربه یک گذر سلامت از بزرگراه‌هایی که بوی مرگ می‌دهند ندارند.
براساس ماده 26 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی که سال 89 مصوب شد، در صورتی که راننده در تصادفی که با عابر اتفاق می‌افتد، هیچ قصوری مرتکب نشده باشد، کارشناس تصادفات پس از بررسی صحنه تصادف می‌تواند عابر را مقصر حادثه معرفی کند. برای نمونه اگر عابری با وجود پل عابر پیاده یا زیرگذر از عرض خیابان عبور کند و فردی را که با رعایت قوانین و سرعت مطمئن در حال رانندگی است، به خطر بیندازند و او را در شرایط تصادف با خود قرار دهد، مقصر شناخته می‌شود. قانون جریمه عابر پیاده و پیاده‌سازی آن کمی مضحک است و تصور گرفتن برگ جریمه از سمت عابرین پیاده امری به ظاهر غیرممکن است.
یکی از مخاطبان باریش نیوز با نام کاربری رضا می‌گوید: ویراژ ماشین‌ها در خیابان می‌تواند بسیار خطرساز باشد ، تغییر لاین های سریع رانندگان بعضی وقتا باعث حادثه دلخراش می‌شود چون دید مناسب به جلو ندارند و ماه پیش پای من بخاطر همین علت شکست. خوشبختانه سرعت راننده کم بود.
بنظر می‌رسد عابرین، رانندگان را مقصر می‌دانند و رانندگان عابرین را. اما وقت آن رسیده هر دو جانب درگیر این حوادث با تغییر رفتارهای تردد شهری کمکی به حال آمارها کنند تا کاهشی شوند.
فرهنگ عابرپیاده بودن باید پیاده شود
یکی از مخاطبان باریش می‌گوید: در بلوار والفجر ادارات و بانک‌های زیادی وجود دارد بنابراین عبور از عرض این بلوار یک معضل برای پیاده‌ها است چرا که تعداد پل‌های عابر پیاده بسیار کم است و حتی اگر عابری بخواهد از روی پل عبور کند باید مسافت بسیار زیادی را طی کند و من به عنوان راننده که نباید انتظار دیدن عابر پیاده در این مسیر را داشته باشم، حتما باید حواسم کاملا جمع باشد تا حادثه‌ای صورت نگیرد.
وی ادامه افزود: متاسفانه عابرین در چهارراه‌ها هر زمانی که دلشان می‌خواهد از عرض خیابان عبور می‌کنند. رانندگان پشت چراغ‌ها و ترافیک مدت زمان طولانی‌ای را منتظر می‌مانند و تصور کنید یک راننده‌ای که دو مرتبه پشت چراغ ایستاده و فقط 20 ثانیه فرصت عبور دارد با عابران پیاده مواجه می‌شود.
آموزش به مراتب بهتر از جریمه جواب می‌دهد. همه ما شاهد عبور عابرین پیاده از زیر پل‌های هوایی در بزرگراه‌های شلوغ و پرتردد بودیم که عابرین بنظر ترجیح می‌دهند مسافت کمتری را با ریسک بالاتری طی کنند که کاملا اشتباه و دور از تصمیمات عقلانی است اهمیت استفاده از پل‌های گذر باید موکدا فرهنگ سازی شود.
همچنین توصیه شده است عابرینی که به هر دلیلی شب‌ها تردد زیادی دارند از لباس‌هایی با رنگ‌های فعال مثل زرد و قرمز استفاده کنند تا توسط رانندگان قابل تشخیص باشند.
آستانه صبر موضوع بسیار مهم دیگری است که باید عابرین باید توجه زیادی به آن داشته باشند. ایستادن و انتظار در حاشیه یک خیابان بسیار شلوغ حتی به مدت چندین دقیقه بسیار عقلانی‌تر از عبور بی‌مهابا از میان خودروها است.
استفاده از خطوط عابرپیاده و رد شدن از چهارراه‌ها با توجه به رنگ چراغ‌های راهنمایی از دیگر مواردی است که همیشه عابرین به آن‌ها بی‌توجه هستند.
باید قبول کرد تراکم پل‌های عابر پیاده در نقاط حادثه خیز جوابگوی نیازها نیست و عابرین غالبا زحمت پیاده‌روی در امتداد خیابان برای رسیدن به پل‌عابر را به خود نمی‌دهند و از خیابان عبور می‌کنند.
با قبول تمام کم و کاستی‌ها استفاده از رسانه‌های پربازدید به منظور فرهنگ‌سازی می‌تواند یک راه‌کار برای کاهش آمار تلفات عابرین پیاده باشد.
نظر دهید