سهم معابر درون شهری در فوت عابران در تصادفات
به گزارش سرویس اجتماعی باریش، پزشکی قانونی آمار عابران فوت شده در حوادث رانندگی هفت ماهه سال 1398 دو هزار و 120 نفر اعلام کرد که در این بین استان تهران با 317 نفر بیشترین سهم را دارد.
جالب اینجاست که این رقم برای کشورهای عضو اتحادیه اروپا با جمعیتی نزدیک به 500 میلیون نفر، در کل سال 2016 پنج‌هزار و 320 نفر است!
آذربایجان‌غربی در سال 95 در این رابطه رکورد عجیبی از خود بر جای گذاشت که در 76 درصد از آمار مرگ و میر مربوط به حوادث رانندگی عابرین پیاده سهیم بودند. ارقامی کاملا تامل برانگیز!
فوت 141 عابر پیاده در سال 97 بر اثر تصادفات رانندگی در آذربایجان‌غربی
البته به گفته رسول روشني مديركل پزشكي قانوني آذربايجان غربي گفت: عابران پياده در تصادفات رانندگی در سال گذشته سهم 17 درصدي داشتند که در برخورد با وسيله نقليه جان خود را در معابر درون و برون شهري از دست داده‌اند.
به گفته این مسئول سهم معابر درون شهري حدود سه برابر معابر برون شهري در فوت عابران پياده بر اثر تصادف‌هاي رانندگي است.
تابستان سال گذشته 141 نفر در جاده‌هاي برون شهري و درون شهري استان بر اثر تصادف جان خود را از دست داده‌اند كه 108 نفر مرد و 33 نفر زن بودند.
براساس بررسی‌های صورت گرفته بيشترين تصادفات منجر به فوت عابران پياده در شب‌ها و در نزديكی پل‌های عابر پياده اتفاق افتاده است بدین معنی که شهرداری‌ها اغلب با شناسایی نقاط حادثه خیز پل‌های عابر پیاده را راه‌اندازی کرده است اما عابرین پیاده اغلب میلی به استفاده از آن‌ها و تجربه یک گذر سلامت از بزرگراه‌هایی که بوی مرگ می‌دهند، ندارند.
براساس ماده 26 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی که سال 89 مصوب شد، در صورتی که راننده در تصادفی که با عابر اتفاق می‌افتد، هیچ قصوری مرتکب نشده باشد، کارشناس تصادفات پس از بررسی صحنه تصادف می‌تواند عابر را مقصر حادثه معرفی کند.
برای نمونه اگر عابری با وجود پل عابر پیاده یا زیرگذر از عرض خیابان عبور کند و فردی را که با رعایت قوانین و سرعت مطمئن در حال رانندگی است، به خطر بیندازند و او را در شرایط تصادف با خود قرار دهد، مقصر شناخته می‌شود. قانون جریمه عابر پیاده و پیاده‌سازی آن کمی مضحک است و تصور گرفتن برگ جریمه از سمت عابرین پیاده امری به ظاهر غیرممکن است.
افزایش احتمال برخورد با عابرین با رفتارهای پرخطر رانندگان
یکی از مخاطبان باریش نیوز با نام رضا می‌گوید: ویراژ ماشین‌ها در خیابان می‌تواند بسیار خطرساز باشد ، تغییر سریع رانندگان در لاین‌ها بعضی وقتها باعث حادثه دلخراش می‌شود چون دید مناسب به جلو ندارند و ماه پیش پای من به‌خاطر همین علت شکست گرچه خوشبختانه سرعت راننده کم بود.
فرهنگ عابرپیاده بودن باید پیاده شود
محمد از دیگر مخاطبان باریش با گلایه از بی‌توجهی رانندگی به عابران سالمند و بچه‌ها یکی از مخاطبان باریش می‌گوید: در بلوار والفجر ادارات و بانک‌های زیادی وجود دارد بنابراین عبور از عرض این بلوار یک معضل برای پیاده‌ها است چرا که تعداد پل‌های عابر پیاده بسیار کم است و حتی اگر عابری بخواهد از روی پل عبور کند باید مسافت بسیار زیادی را طی کند و من به عنوان راننده که نباید انتظار دیدن عابر پیاده در این مسیر را داشته باشم، حتما باید حواسم کاملا جمع باشد تا حادثه‌ای صورت نگیرد.
وی ادامه افزود: متاسفانه عابرین در چهارراه‌ها هر زمانی که دلشان می‌خواهد از عرض خیابان عبور می‌کنند. رانندگان پشت چراغ‌ها و ترافیک مدت زمان طولانی‌ای را منتظر می‌مانند و تصور کنید یک راننده‌ای که دو مرتبه پشت چراغ ایستاده و فقط 20 ثانیه فرصت عبور دارد با عابران پیاده مواجه می‌شود.
پیشگیری همیشه بهتر از درمان است
آموزش به مراتب بهتر از جریمه جواب می‌دهد. همه ما شاهد عبور عابرین پیاده از زیر پل‌های هوایی در بزرگراه‌های شلوغ و پرتردد بودیم که عابرین به‌نظر ترجیح می‌دهند مسافت کمتری را با ریسک بالاتری طی کنند که کاملا اشتباه و دور از تصمیمات عقلانی است اهمیت استفاده از پل‌های گذر باید موکدا فرهنگ سازی شود.
آستانه صبر موضوع بسیار مهم دیگری است که باید عابرین باید توجه زیادی به آن داشته باشند. ایستادن و انتظار در حاشیه یک خیابان بسیار شلوغ حتی به مدت چندین دقیقه بسیار عقلانی‌تر از عبور بی‌مهابا از میان خودروها است.
استفاده از خطوط عابرپیاده و ردشدن از چهارراه‌ها با توجه به رنگ چراغ‌های راهنمایی از دیگر مواردی است که همیشه عابرین به آن‌ها بی‌توجه هستند.
باید قبول کرد تراکم پل‌های عابر پیاده در نقاط حادثه خیز شهر در حال حاضر جوابگوی نیازها نیست و عابرین غالبا زحمت پیاده‌روی در امتداد خیابان برای رسیدن به پل‌عابر را به خود نمی‌دهند و از خیابان عبور می‌کنند.
با قبول تمام کم و کاستی‌ها استفاده از ظرفیت رسانه‌های پرمخاطب به منظور فرهنگ‌سازی می‌تواند یک راه‌کار برای کاهش آمار تلفات عابرین پیاده باشد.
به‌نظر می‌رسد عابرین، رانندگان را مقصر می‌دانند و رانندگان عابرین را. اما وقت آن رسیده هر دو جانب درگیر این حوادث با تغییر رفتارهای تردد شهری کمکی به حال آمارها کنند تا کاهشی شوند.
نظر دهید