سلوک حسنی برپایه مواسات مؤمنانه استوار است
سرویس فرهنگی باریش‌نیوز، امام حسن مجتبی (ع ) دومین امام شیعیان در شب نیمه ماه رمضان سال سوّم هجرت در مدینه متولد شد.
وى نخستین پسرى بود كه خداوند متعال به خانواده حضرت على (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س)عنایت كرد، حضرت امام حسن علیه السلام در کرم و بخشش بی‌نظیر بود، لذا آن حضرت به کریم اهل بیت (ع) معروف است.
مواسات مؤمنانه که این روزها مردم برای کمک به خانواده هایی انجام می‌دهند که بر اثر شیوع ویروس منحوس کرونا دچار مشکل اقتصادی شده‌اند، نشات گرفته از سیره و روشی است که زندگی امام حسن(ع) بر پایه آن استوار است.
مواسات مومنانه و بخشش‌هایی که از سوی مؤمنان صورت می‌گیرد و رزمایش‌های سلوکی و معنوی‌ای که در این روزها با اشاره مقام معظم رهبری اتفاق می‌افتد، در همین راستا و تقرب الی الله است.
امام مجتبی (ع) هرگز به کاری نمی‌پرداخت مگر اینکه خدای سبحان را همواره مد نظر داشت. از نظر راستگویی راستگوترین مردمان بود. وقتی به مسجدی می‌رسید، حالتی در او به وجود می‌آمد که عجیب بود.
امام حسن مجتبی (ع ) در كمالات انسانى یادگار پدر و نمونه كامل جدّ بزرگوار خود بود. تا پیغمبر (ص ) زنده بود، او و برادرش حسین در كنار آن حضرت جاى داشتند، گاهى آنان را بر دوش خود سوار مى‌كرد و مى‌بوسید و مى‌بویید.
امام حسن (ع ) بیست و پنج بار حج كرد، پیاده، در حالى كه اسب‌هاى نجیب را با او یدك مى كشیدند.
هرگاه از مرگ یاد مى‌كرد مى‌گریست و هرگاه از قبر یاد مى‌كرد مى‌گریست از خدا طلب بهشت می‌كرد و به او از آتش جهنم پناه مى‌برد.
پیامبر اكرم (ص) به حسن و برادرش حسین علاقه خاصى داشت و بارها مى‌فرمود كه حسن و حسین فرزندان منند و به پاس همین سخن حضرت على (ع) به سایر فرزندان خود مى‌فرمود: شما فرزندان من هستید و حسن و حسین فرزندان پیغمبر خدایند.
امام حسن مجتبی (ع ) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید و مقام خلافت ظاهرى را نیز اشغال كرد، و نزدیك به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت.
نظر دهید