مشکلات کودکان کار تمام شدنی نیست
یکی از آسیبهای اجتماعی جامعه امروز که شهر ارومیه هم از آن مستثنی نیست، کودکان کار هستند اما به نظر میرسد با تدابیر مسئولانه میتوان زمینهای فراهم کرد تا این کودکان او.قات بیشتری برای روزگار کودکی خود در کنار خانواده داشته باشند.
سرویس اجتماعی باریش نیوز، در گوشه کنار شهر در بعضی از چهارراه ها و و حتی خارج از شهر کودکانی هستند که برای تامین مایحتاج و چرخ زندگی خود و خانواده سخت مشغول کار هستند.
در این روزها که بیماری کرونا در شهر بیداد می کند کودکان کار در نقاط پرتردد شهر و حاشیه شهر بدون امکانات بهداشتی طمع تلخ بی پولی را با نگاه غم انگیز خود به جان می خرند و کار می کنند.
در بعضی از خانواده ها که با وجود بیماری کرونا در آمد کمرنگ شده کودکان هم با سرپرست خانواده مشغول به کار می شود تا مخارج خانوده را تامین کنند از این رو باید شاهد افزایش تعداد کودکان کار باشیم.
کودکان کار به چند دسته تقسیم می شوند دسته اول کودکانی هستند که با خانواده زندگی میکنند و در کنار تحصیل بخاطر نداری کار می کنند، دسته دوم کودکانی هستنند که پیوند خانواده در حال نابودی هست و کودک تحصیل را کنار گذاشته و به ناچار به کار کردن روی می آورد و دسته آخر کودکانی هستند که بخاطر نبود سرپرست خانواده سرپرستی خانواده را برعهده گرفتن و سخت مشغول کار هستند تا جای خالی سرپرست خانواده حس نشود.
کودکان انقدر مصعوم هستند که آدم دلش نمی آید حتی کارهای کوچک هم به آنها بسپارد با دست های کوچک و التماس های کودکانه که هرکاری بخواهید انجام می دهم دل آدم را به درد می آورد، کودکانی که باید در آغوش گرم خانواده رشد و تربیت شوند و با همین دست های کوچک آینده خود، شهر و کشور را رقم بزنند.
با گرم شدن هوا تعداد کودکان کار در سرچهارراه ها و خیابان ها بیشتر دیده می شود و با نگاه معصومانه خود مشغول به کار هستند و ما میمانیم که چه رفتاری با این کودکان داشته باشیم و چگونه در برابر نگاه های معصومانه آنها بی تفاوت باشیم چرا که خرید از این کودکان آینده آنها را روشن نمیکند و سرانجامی برایشان ندارد.
بازه زمانی سنین کودکان کار که در شهر دیده می شود بین 6 تا 14 سال است که باید کودک در این برهه از سن با همسن و سال های خود مشغوب بازی، سرگرمی و... باشد و نباید از آنها انتظار داشت که وظیفه ایی را برعهده بگیرند.
از مسئولین شهری انتظار می رود برای رفع کامل نیاز ها و مشکلات کودکان کار پای کار بیایند تا مشکلات این قشر را حل شود.
در این روزها که بیماری کرونا در شهر بیداد می کند کودکان کار در نقاط پرتردد شهر و حاشیه شهر بدون امکانات بهداشتی طمع تلخ بی پولی را با نگاه غم انگیز خود به جان می خرند و کار می کنند.
در بعضی از خانواده ها که با وجود بیماری کرونا در آمد کمرنگ شده کودکان هم با سرپرست خانواده مشغول به کار می شود تا مخارج خانوده را تامین کنند از این رو باید شاهد افزایش تعداد کودکان کار باشیم.
کودکان کار به چند دسته تقسیم می شوند دسته اول کودکانی هستند که با خانواده زندگی میکنند و در کنار تحصیل بخاطر نداری کار می کنند، دسته دوم کودکانی هستنند که پیوند خانواده در حال نابودی هست و کودک تحصیل را کنار گذاشته و به ناچار به کار کردن روی می آورد و دسته آخر کودکانی هستند که بخاطر نبود سرپرست خانواده سرپرستی خانواده را برعهده گرفتن و سخت مشغول کار هستند تا جای خالی سرپرست خانواده حس نشود.
کودکان انقدر مصعوم هستند که آدم دلش نمی آید حتی کارهای کوچک هم به آنها بسپارد با دست های کوچک و التماس های کودکانه که هرکاری بخواهید انجام می دهم دل آدم را به درد می آورد، کودکانی که باید در آغوش گرم خانواده رشد و تربیت شوند و با همین دست های کوچک آینده خود، شهر و کشور را رقم بزنند.
با گرم شدن هوا تعداد کودکان کار در سرچهارراه ها و خیابان ها بیشتر دیده می شود و با نگاه معصومانه خود مشغول به کار هستند و ما میمانیم که چه رفتاری با این کودکان داشته باشیم و چگونه در برابر نگاه های معصومانه آنها بی تفاوت باشیم چرا که خرید از این کودکان آینده آنها را روشن نمیکند و سرانجامی برایشان ندارد.
بازه زمانی سنین کودکان کار که در شهر دیده می شود بین 6 تا 14 سال است که باید کودک در این برهه از سن با همسن و سال های خود مشغوب بازی، سرگرمی و... باشد و نباید از آنها انتظار داشت که وظیفه ایی را برعهده بگیرند.
از مسئولین شهری انتظار می رود برای رفع کامل نیاز ها و مشکلات کودکان کار پای کار بیایند تا مشکلات این قشر را حل شود.
نظر دهید