ضرورت نظارت والدین بر فعالیت های مجازی فرزندان
سرویس اجتماعی باریش نیوز، تلفن همراه،فضای مجازی و شبکه های اینترنتی نقش بسزایی در گوشه گیری و دوری کردن کودکان و نوجوانان از خانواده های خود دارند .زندگی در فضای مجازی باعث شده با دیدن فیلم ها و عکس های سلبریتی ها والگو برداری از ظاهر زندگی آنها ، و با افرادی غیر از اعضا خانواده صمیمی تر و نزدیک تر باشند و حریم زندگی خودشان را با آنها شریک شوند، به اندازه ای که برای آنها حساب هایی برای طرفداری باز کنند و با هر اتفاق زندگشان گریه کنند یا جشن بگیرند و این معضلی است که باید از سوی خاواده ها جدی گرفته و به آن رسیدگی شود.
کودکان و نوجوانان باالگو قرار دادن سبک زندگی آنها،از جمع خانواده خود دور می شوند و به صورت کاذب و اشتباه تربیت می شوند وخانواده ها باید به این امر واقف باشند که در اختیار قرار دادن فضای مجازی بدون نظارت ،خود عاملی برای دوری فرزندان از خانواده های می شود.
خانواده، نخستين،اصلی ترین و تاثیرگذار ترین عامل برای هر فرد می باشد و يكي از اصلی ترین نهاد ها در مورد تربیت و اموزش فرد از بدو تولد تا بزرگسالی است. بنابراین اگر بخواهیم در مورد تربیت و آموزش و پرورش فردی سخن بگوییم، نقش خانواده در این مورد بسیار زیاد است و بیشترین تاثیر را هم در تربیت و پرورش فرد می گذارد.
نصیحت کردن و حرف زدن بدون عمل،قطعا بی تاثیر و خسته کننده است، فرد با قرار گرفتن در جمع خانواده و مشاهده تربیت خاصی از آنها و موقعیت های اجتماعی مختلف، شخصیت اجتماعی و هویتشان شکل می گیرد.
بی شک باید به این نکته اشاره کرد که اساس یک جامعه سالم را یک خانواده سالم می سازد، هر شخصی در خانواده ای متولد و بزرگ می شود و هویت و شخصیت خودش را می شناسد،اگر خانواده سالم باشد،فرد نیز سالم وارد جامعه می شود و در ساخت یک جامعه سالم تلاش میکند. خانواده در تلاش است که نیاز های مهم و اساسی اعضا را به شیوه درست پاسخ دهد.فردی که در جامعه به دنبال تلاش برای کسب روزی حلال است و در پی پیشرفت و آبادانی و کمک به دیگران است،حاصل یک خانواده سالم و تربیت درست آنها است.
حال مشخص می شود که بی دلیل نیست كه روان‌شناسان، مشاوران، ريشۀ رفتارهاي نابهنجار را در گذشتة فرد، يعني در دوران كودكي و در بستر خانواده جست و جو می کنند و برای اصلاح و رفع مشکل آنها،از خانواده و گذشته فرد شروع میکنند . زماني كه با ناهنجاري‌هاي رفتاري و عاطفي، مانند لجبازي، شب‌ادراري، ناخن جويدن،پرخاشگري، دزدي و دروغ‌گویی كودكان روبه‌رو مي‌شویم هر چه به عقب برگردیم شاهد ضربات روحی از سوی خانواده،تخریب شخصیتی،اختلاف بین پدر و مادر و...می باشیم.
همه کودکان قبل از ورود به مدرسه و اموزش تئوری شخصیت و تربیت ، هر کدام جداگانه در خانواده ای پرورش می یابند و با تقلید و به صورت عملی تربیت می شوند و پایه های شخصیتی آنها در خانواده قرار داده می شود.
مشكلات هنگامي آغاز مي‌شود که کودکان و جوانان به این رابطه خانوادگی ،یک طرفه نگاه می کند و فقط در پی برآورده شدن انتظارات خودشان هستند و بارها اصرار می کنند تا به هدف خودشان برسند و هیچ مسئولیتی در قبال پدر و مادر قبول نمی کنند.
در مقابل این برخورد،برخی از خانواده ها انتظار دارند کودک فقط چشم بگوید و هیچ قدرت اختیاری هیچ اظهار نظر و مخالفتی در هیچ زمینه ای به آنها داده نمی شود.
توجه و ارزش به نقش خانواده در جامعه می تواند میدان را برای تاثیر گذاری آنها و ایفای نقششان فراهم کند.هر چه جامعه و آموزش نقش خانواده را بی تاثیر بداند و کوچک بشمارد ،قطعا عواقب غیر قابل جبرانی گریبان گیر افراد و جامعه خواهد بود.
در پایان روی سخن با خانواده ها است ، که در تربیت و ساختن هویت و شخصیت کودکانشان توجه بیشتری کنند و زمینه تاثیرگذاری دنیای مجازی و شبکه های کاذب در تربیت فرزندانشون را فراهم نکنند.
اصلی ترین راهکار برای اصولی برخورد کردن با این ماجرا،مراجعه به روانشناس و مشاور خانواده است که به طور جدی و اساسی به این موضوع رسیدگی کنند و با مطالعه و اصلاح این امر در ساخت خانواده سالم تر کمک شایانی داشته باشند.
نظر دهید