رعایت پروتکل‌های بهداشتی اصل فراموش شده رانندگان اتوبوس‌های بین شهری
سرویس اجتماعی باریش نیوز ، در این روزهای تلخ کرونایی، مردم با مشکلاتی روبه‌رو شده اند. روزمرگی‌های خود را به سختی می‌گذرانند و زندگی را هرروز سیاه تر از قبل می‌چشند. برخی از مردم در انجام وظایف خود به عنوان یک شاغل به مشکل خورده‌اند و گوشی ، شنونده مشکلات آن ها نیست.
به واسطه منع تردد‌های بین شهری با ماشین‌های شخصی، مردم به مسافرت‌های کاری و غیرکاری ، ضروری و غیرضروری از طریق اتوبوس‌های بین شهری یا هواپیما و قطار رو آورده‌اند. اما با وجود مشکلات اقتصادی که گریبان گیر تک تک مردم شده است، مردم عادی تمایل بیشتری به استفاده از اتوبوس‌های بین شهری دارند. باتوجه به مشکلات شیوع کرونا این انتخاب، برابری می‌کند با بازی با مرگ ! تجمعات زیادی که در پایانه مسافربری صورت می‌گیرد به دعوتنامه‌ای می‌ماند که کرونا را به نزد خود می‌خواند. این امر بر خلاف پروتکل‌های بهداشتی است و بلاخره روزی گریبان خودمان را خواهد گرفت.
از سویی با توجه به شیوع کرونا محدودیت‌هایی نیز اعمال شده اما متاسفانه مورد توجه واقع نمی‌شود. طبق گزارشاتی که صورت گرفته، رانندگان بین شهری با دور زدن قوانین برای چندرغاز پول بیشتر، جان خود و همشهریان خود را به خطر می‌اندازند. گفته شده وقتی براساس محدودیت‌ها تعداد مسافران به حد نصاب می‌رسد، رانندگان با وعده ی مسافرگیری در خارج از پایانه مسافربری و بدون در نظر گرفتن محدودیت تعداد مسافران، آن ها را به کنار جاده کشانده و سوار می‌کنند. اگر این بازی با مرگ نیست پس چیست ؟
عدم توجه رانندگان اتوبوس های بین شهری به تعداد مسافران خود بازی با جان مردم است. با توجه به فضای بسته داخل اتوبوس رانندگان باید به کاهش تعداد مسافران خود روی بیاورند ولی متاسفانه آنچه رقم می خورد کاملا برعکس این موضوع است.
هرگونه تجمع در این وضعیت نابسامان کرونا، به خودکشی می‌ماند؛ چه برسد به تجمع در فضای بسته‌ای مانند اتوبوس های بین شهری! از سویی به دلیل مسافت‌های طولانی که در این اتوبوس ها طی می‌شود مردم بیشتر کلافه و خسته‌اند و تمرکزی به روی حفظ پروتکل‌ها ندارند. اینکه ما مردم خود برای جان خود ارزش قائل نیستیم بسیار دردناک است. علاوه بر این ها نه تنها جان خود که جان اطرافیان و نزدیکانمان را نیز با خود به خطر می‌اندازیم و آن ها را نیز وارد این بازی کثیف می‌کنیم. همین امر این مسئولیت را به مسئولیتی اجتماعی تبدیل می‌کند و سنگینی مسئولیت جان اطرافیانمان را به دوشمان می‌گذارد اما سوال اینجاست پس چرا به این امر بی توجهیم ؟
برخی از متقاضیان مسافرت‌های بین شهری اذعان داشته‌اند که برای سفرهای کاری مجبور به این امر هستند. با این همه شماتتی از طرف ما صورت نخواهد گرفت. اما روی سخن با آن مسافرانی است که فراموش کرده‌اند کرونا در پشت در خانه‌هایشان به کمینشان نشسته. همان‌هایی که آمار مرگ و میر مردم را به شوخی گرفته‌اند و با آن جوک می‌سازند. همان‌هایی که خستگی کادر درمان را به سخره گرفته‌اند. روی سخنم با شمایی است که باور ندارید کرونا از آنچه فکر می‌کنید به شما و خانوادتان نزدیک‌تر است. لطفا دست نگه دارید !باور کنید هیچ چیز شوخی نیست !
به علاوه از مسئولین مربوطه انتظار می‌رود که به اعمال محدویت های بیشتری در سوار کردن مسافران بپردازند.
امید که روزی فارغ از کرونایی که نفس کشیدن را برایمان سخت کرده بتوانیم به روزمرگی‌هایمان رسیدگی کنیم و دوباره زندگی را به جریان بیندازیم .
نظرت کاربران
ليلا
1400/06/03 - 19:45واقعا وضع اتوبوسها افتضاحه فك كنم مردم تو اين اتوبوسا كرونا ميگيرن اتوبوس اروميه تهران پر بود از مسافر خودشم به مدت١٠ساعت با ماشين شخصى كه خطر كمتره اين چه تصميميه آخه يكى كارش شهرستانه مجبوره بره و بياد
نظر دهید