سالمندان گنجینه فراموش شده خانواده ها
سرویس اجتماعی باریش نیوز، تجربه زیاد و ارزشمند زندگی سالمندان می تواند توشه راهی برای جوانان و کودکان باشد و چراغی برای روشن کردن مسیرشان داشته باشند تا به بیراهه کشیده نشوند. احترام به بزرگ تر از دیرباز در تمامی جوامع انسانی وجود داشته و حائز اهمیت بوده است ، ادب و احترام را پدران و مادرانمان به ما آموخته اند پس می طلبد که ما نیز آن احترام را به بزرگ تر ها قائل شویم تا ثمره تلاش آنها را به یکباره بر باد ندهیم.
احترام به سالمندان از توجه به آنها سرچشمه می گیرید، با توجه کردن به پدربزرگ ها و مادربزگ ها نشان می دهیم که برایمان مهم هستند و همین موضوع مزید بر علت بهتر شدن حال روحی آنها و افزایش طول عمر با نشاط و سلامتی سالمندان می شود.سالمندان نیاز فراوانی به توجه و رسیدگی دارند که این توجه و رسیدگی به آنها از سوی خانواده خودشان باعث ایجاد حال خوب در زندگی این قشر می شود.
کاهش توان جسمی در دوران سالمندی باعث می شود این افراد نتوانند مثل سابق نیاز های خودشان را به تنهایی بر طرف کنند و کارهای شخصیشان را خودشان انجام دهند و همین موضوع باعث شده است که برای انجام برخی کارهایشان نیاز به دیگران داشته باشند و در این میان برخی اوقات بی توجهی خانواده ها به آنها باعث ایجاد افسردگی و حال بد برای آنها می شود.
پیشرفت علم و فناوری و افزایش سواد در بین نسل های جدید باعث شده است که بسیاری از جوانان خانواده ها به حرف افراد مسن آن خانواده گوش نداده و عقاید آنها را قدیمی و به قول خودشان تاریخ مصرف گذشته تلقی کنند. این عمل باعث شده است سالمندان با خیال اینکه دیگر حرف هایشان برای اعضا خانواده مهم نیست گوشه گیر شده و منزوی شوند و امید به زندگی را از دست دهند.
به همین علت بهتر است که به سخنانشان گوش داده و عمل کنیم چرا که تجربه آنها بسیار در زندگی مفید بوده و باعث پیشرفت و عاقبت به خیری می شود.
این روز ها با افزایش مشغله کاری و نداشتن زمان کافی برای توجه و رسیدگی به سالمندان دلیلی شده برای خانواده ها که افراد مسن را به خانه سالمندان برده و از جو پر محبت و محیط خانواده دور کنند که همین کار باعث ابتلا آنها به افسردگی، اضطراب و مشکلات روانشناختی می شود و به دنبال آن بیماری های جسمی و اختلالات عصبی و آلزایمر گریبان آنها را می گیرد و در کاهش عمر این قشر آسیب پذیر نقش بسیاری ایفا می کنند.
پرخاشگری به آنها ، بی توجهی به نیازهایشان ،اعتراض از کارهایشان که گاها ناخودآگاه انجام می دهند و سرزنششان باعث آسیب به شرایط جسمی و روحی آنها می گذارد که بیشتر اوقات جبران ناپذیر است و دیگر راهی برای درمان و بازگشت آنها وجود ندارد.
سخن آخر اینکه این عزیزان مهمان امروز و فردای زندگی هستند و روزی تنهایمان می گذارند ، بهتر است قدر لحظاتی که کنارکمان هستند را بدانیم و بیشتر به آنها محبت و توجه کنیم تا هم در این دنیا و هم در آخرت با دعای خیر آنها عاقبت بخیر شویم.
شهرزاد جمالی
نظر دهید