نارنجی پوشان بی ادعایی که کمرشان زیر بار هزینه های لجام گسیخته زندگی خم شد
سرویس اجتماعی باریش نیوز، پاکبانان، زحمت‌کشانی در جامعه هستند که سال‌ها کوچه‌های عمر خود را با جارو سپری کرده و با عشق کوچه پس کوچه های این شهر را جارو می‌کشند اما متاسفانه همواره با دغدغه ای بزرگ به نام هزینه های معیشت و نبود مزایای کافی روبرو هستند.
پاکبانان همان هایی هستند که در سخت ترین شرایط کاری و با کمترین حقوق که همان مقدار اندک نیز هیچ گاه سر وقت پرداخت نمی شود، میدان را خالی نمی کنند. آن ها حتی در سخت‌ترین روزهای کرونایی نیز که همه نگران حفظ جان خود می‌باشند؛ بیشتر از گذشته برای نظافت معابر و خیابان های شهر در تلاش هستند.
مدیران شهری باید این نکته را در نظر داشته باشند که تامین معیشت، توجه به سلامت جسمی و ارتقا و تقویت خدمات ارائه شده به کارگران و بحث های بیمه ای آنان باید همواره مورد توجه باشد.
بر اساس گفته بسیاری از پاکبانان کمتر کسی حاضر می‌شود این شغل را برای امرار معاش انتخاب کند، بنابراین ضروری است که از کارگران پاکبان به صورت ویژه حمایت شود. بسیاری از آنها اظهار می کنند که از نبود امنیت شغلی رنج می‌برند و باید برای دریافت حقوق و مزایای بیشتر در ساعات استراحت نیز اضافه کاری کنند یا پس از پایان ساعت کاری با شغل دوم پاسخگوی کمبودهای مالی خود باشند.
فشار معیشتی و پایین بودن حقوق و مزایای پاکبانان شهرداری نسبت به تورم موجود و به ویژه افسار گسیخته بودن قیمت اجاره مسکن و ودیعه آن باعث شده که کل دریافتی این قشر زحمتکش هزینه اجاره ماهیانه مسکن آنان شود و با کسر اقساط وام های دریافتی عملا امکان گذران حداقل زندگی را هم تا پایان هر ماه برای آنان میسر نمی‌کند.
سخن آخر اینکه، کار کردن در سخت‌ترین شرایط با حقوقی که کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد و زیرسایه‌ی ناعادلانه‌ترین مناسبات کاری عملا توانی برای پاکبانان باقی نگذاشته است. به قول حسین پناهی«دلم میسوزد وقتی می بینم در شهرداری حقوق کسانی که جدول حل میکنند بیشتر از کسانی است که جدول تمیز میکنند» فقط می‌توان به تمام پاکبانان گفت که گرچه فشار کاری دستان پرمهرت را خسته می کند اما مهر دستان خسته‌ات با زیبایی شهر عجیب به دل‌های مردم این شهر می‌نشیند.
شیرین شریفی
نظر دهید