سه سلاح قدرتمند پدافند هوایی ایران
اندیشکده آمریکایی نوشت: در صورت عدم ارسال پرتابگرها یا موشک‌های اس -۳۰۰ به ایران و به هر دلیلی، رادارهای ارسال شده کنونی نیز می‌توانند به طور مستقل در خدمت افزایش میزان رصد و شناسایی موقعیتی شبکه هوایی این کشور باشند.
در حالی‌که ایران یکشنبه (29/1/95 ) در جریان برپایی رژه نیروهای سه گانه ارتش و قرارگاه پدافند هوایی که به مناسبت 29 فروردین (روز ارتش) در جوار حرم ملکوتی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) برگزار شد، یک گردان سامانه موشکی بُرد بلند پدافند هوایی اس -300 را برای اولین بار به نمایش گذاشت که شامل رادار، پست فرماندهی و ارتباطات بود.
اندیشکده آمریکایی «واشنگتن» در تحلیلی در این زمینه نوشت: تصاویر غیر حرفه‌ای که قبلا از ارسال این سامانه به ایران نشان داده شد، حکایت از آن دارند که این کشور سامانه «اس -300 PMU-1 » یا (SA-20A Gargoyle) را دریافت کرده است . این سامانه حتی اگر ارتقا نیز یافته باشد، قابلیت‌های کمتری نسبت به نوع اس- 300 PMU-2 دارد اما نسخه‌ا‌ی که ایران دریافت کرده است به طور بالقوه قابلیت شبکه دفاع هوایی ایران را افزایش می‌دهد.
اندیشکده واشنگتن در ادامه با اشاره به تاریخچه پر فراز و نشیب اجرای این توافق با اشاره به تصاویر نمایش گذاشته از ورود این سامانه به ایران نوشت: تاکنون هیچ تصویری از رادارهای کنترل آتش ، حمل کننده‌های موشک و پرتاب کننده‌ها به نمایش نگذاشته نشده است با این وجود رادارهایی که از این سامانه به ایران فرستاده شده‌اند، در صورتی‌که پرتابگرها یا موشک‌های آن در مسیر ارسال با تاخیر مواجه شوند یا به هر دلیلی ارسال نشوند می‌توانند به طور مستقل برای افزایش رصد و شناسایی موقعیتی استفاده شوند. البته سامانه موشکی اس -300 PMU-1 مطابق سامانه‌ای است که سال‌ها قبل به بلاروس ارسال شد.
در ادامه این گزارش به زمان تولید سامانه یاد شده که به اوائل دهه نود میلادی باز می‌گردد اشاره شده و آمده است: روسیه ساخت سامانه اس -300 را به دلیل ایجاد سامانه « اس -400 Triumph »که هم برد و هم قابلیت‌هایش افزایش یافته بودند ، پایان داد. تولید سامانه دفاع موشکی اس -400 در سال 2010 آغاز شد اما تاکنون مسکو این سامانه را به یک کشور و آن هم چین ارسال نموده است. البته این سامانه از سوی روسیه در سوریه نیز استقرار یافته است.
بر اساس این گزارش، شرکت «آلماز آنتی» (شرکت سازنده تجهیزات یاد شده) ارسال اس- 400 به ارتش روسیه را شدت بخشید و تاکنون نیروهای مسلح این کشور 9 هنگ کامل از این سامانه ( که هرکدام شامل سه گردان هستند) را دریافت کرده است. این بدین مفهوم است که شاید اس- 300 مازاد ساخته شده به ایران ارسال شده باشد . البته ایران پیشنهاد گذشته روسیه برای ارسال سامانه مدرن« آنتی- 2500» یا (S-300V) را رد کرد زیرا مایل نبود دوره‌های آموزشی مجدد اپراتوری دفاع هوایی را ببیند.
اندیشکده واشنگتن نوشت: با وجود قدیمی بودن این نسل از سامانه دفاع هوایی، سامانه اس -300 PMU-1 می‌تواند هم‌زمان 100 هدف هوایی را در برد 300 کیلومتری شناسایی و به سوی 6 مورد آن‌ها شلیک کند. این سامانه را می‌توان با موشک‌های رهگیر «48N6» با برد 150 کیلومتر علیه اهداف هوایی و نیز موشک‌های بالستیک با برد 40 کیلومتر بکار برد. هر گردان از اس- 300 PMU-1 متشکل از 4 آشتبار با سه پرتاب کننده است که از حمایت پست فرماندهی« 54K6E» برخوردار است . ناگفته نماید که این سامانه به قبرس، یونان، اسلواکی و دیگر کشورها نیز صادر شده و در بهار سال 2015 نیروهای هوایی اسرائیل تجربیات گرانقدری را از پرواز علیه چنین سامانه‌ای با اجرای رزمایش مشترک با نیروی هوایی یونان کسب کرد.
در انتهای این مطلب آمده است : اگر ارسال کامل این سامانه به ایران انجام شود، قابلیت دفاع هوایی ایران به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد . البته برای پوشش موثر کشوری بزرگ، ایران هنوز نیاز ادغام سامانه اس- 300 با نسخه اصلاح شده «اس -200 » و موشک‌های سطح به هوای «رعد» و شاید «باور -373» که ایران مدعی ساختش بر اساس سامانه اس -300 است، دارد.
منبع: خبرگزاری فارس
نظر دهید