مدارس رایگان , رویای نافرجام ایرانیان
با پایان سال تحصیلی و آغاز تابستان فصل جدید ثبت نام دانش آموزان آغاز گردیده و بار دیگر هزینه ثبت نام فرزندان در مدارس به بحث داغ این روزهای محافل دولتی و سیاسی و خانواده های ایرانی بدل گشته است.
به گزارش گروه خبری باریش نیوز , در ایران قانون «آموزش رایگان و اجباری» در همه مراکز و سطوح تحصیلی نخستین بار در سال 1341 خورشیدی به تصویب رسید. پس از انقلاب و تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز این موضوع مورد تاکید قرار گرفت. در اصل سی ام قانون اساسی آمده است: «دولت موظف است وسائل آموزش وپرورش رايگان را برای همه ملت تا پايان دوره متوسطه فراهم سازد و وسائل تحصيلات عالی را تا سرحد خودكفائی كشور به طور رايگان گسترش دهد.»
با این وجود و با گذشت بیش از نیم قرن از تصویب قانون تحصیل رایگان در ایران , نه تنها هنوز شاهد ناتوانی دولت برای اجرای کامل اصل 30 قانون اساسی هستیم بلکه در سالهای اخیر شاهد پس رفت در زمینه تحصیل رایگان و ترویج مدارس با عناوین مختلف نیز می باشیم که هرکدام به نحوی و به مبلغی (کم یا زیاد) اقدام به دریافت شهریه [به صورت قانونی] از دانش آموزان می کنند!
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و وقوع جنگ تحمیلی و با رشد بالای جمعیت و افزایش تعداد دانش آموزان , دولت جهت کنترل وضعیت اقدام به چند شیفته کردن مدارس دولتی کرد. اما در نهایت با قبول ناتوانی در تامین زیرساخت های آموزشی طرح مدارس غیر انتفاعی بر سر زبانها افتاد. در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی مورخه 5خرداد1367 قانون تاسیس مدارس غیر انتفاعی مشتمل بر 21 ماده و 15 تبصره و با هدف افزایش کیفیت و تنوع در خدمات آموزشی به تصویب رسید.
در همان دوران نیز انتقادات زیادی وجود داشت که چرا متولیان آموزش و پرورش رایگان برخلاف قانون اساسی اقدام به تصویب قانون تاسیس مدارس غیر انتفاعی کرده اند. تا سالها مدارس دولتی با امکانات پایین به صورت دو شیفته و سه شیفته اقدام به خدمت رسانی میکردند و همزمان مدارس غیر انتفاعی با شهریه های کلان خدمات به ظاهر مناسب تری را در اختیار خانواده ها قرار میدادند. شرایطی که بی شک نقض آشکار قانون اساسی و قوانین شرع بود.
در سالهای اخیر و همزمان با افت محسوس کیفیت , خدمات و سطح آموزشی مدارس غیر انتفاعی شاهد پدیده جدیدی در مدارس دولتی نیز هستیم. در سالهای گذشته مدارس دولتی اقدام به دریافت مبالغی به عنوان «هزینه های کمکی» از والدین میکردند که هر چند ناچیز بود اما همان مقدار نیز مورد انتقاد خانواده ها قرار داشت. مدیران آموزش و پروش در ابتدا آن را غیر قانونی نامیدند و بعد از مدتی پرداخت آن را داوطلبانه عنوان کردند!
امروزه در گذر سالها کار به جایی رسیده است که مدارس دولتی و شبه دولتی نیز با بخشنامه های صادره از وزارت آموزش و پرورش اقدام به دریافت پول کرده و در مواردی مشاهده شده است که گرو کشی میکنند و تا پیش از پرداخت وجه از جانب خانواده ها , کارنامه دانش آموزان را تحویل نمی دهند!
بر اساس بخشنامه آموزش و پرورش برخی مدارس دولتی و هیات امنایی اقدام به برگزاری کلاسهای فوق برنامه میکنند که در بسیاری مواقع والدین دانش آموزان در جریان هزینه های آن قرار نمیگیرند و مدارس در پایان سال تحصیلی برای دریافت هزینه این کلاسها در ازای دریافت پول , کارنامه دانش آموزان را تحویل میدهند!
در شرایط حاکم بر مدارس دولتی و شبه دولتی که آموزش و پرورش با صدور بخش نامه هایی کار را برای دریافت شهریه از خانواده ها (بر خلاف اصل 30 قانون اساسی) هموار می سازد , شهریه بسیاری از مدارس غیر انتفاعی نیز میلیونی و در برخی موارد با افزایش حدود 70 درصدی و بعضا سالانه بیش از دو میلیون تومان اعلام گردیده است...
نظر دهید