سوریه و عراق؛ عمق استراتژیک امنیت ملی
در شرایطی که وحشت بر مردم منطقه سایه افکنده بود، ایران جزو نخستین کشورهایی که برای رویارویی با داعش اعلام آمادگی کرد؛ نه در گفتار و پشت سخنگاههای خبری، اقدامی کوبنده در میدان نبرد!
شاید بسیار بودند کسانی که در آغاز بر پشتیبانی ایران از دولتهای عراق و سوریه خرده میگرفتند ولی با گذشت زمان و به چشم آمدن نقش مهم ایران درزمینگیر ساختن تروریستها در میدانهای نبرد این دو کشور که باعث دور ماندن آشوب و جنگ از مرزهای ایران شد، در تحلیلهای خود بازنگری کردند.
به گزارش سرویس سیاسی باریش نیوز،بحران سوریه هفتمین سال خود را سپری میکند،بحرانی که با اعتراضات مردمی برای پارهای اصلاحات سیاسی و اجتماعی آغاز و با فرصت طلبی و دخالتهای قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای به نبردی سخت تبدیل شد.
به گونهای که راهپیماییهای مسالمتآمیز خیابانی با نفوذ و قدرتگیری جهادگران تندرو سلفیمسلک، جای خود را به جنگ و گریزهای هالیوودی در شهرها و روستاهای سرزمین شام داد؛از شیخهای وهابی سعودی که با ارائهی فتواهای واپسگرایانه و کمسابقه خود خوراک ذهنی خطرناک را برای جوانان متعصب و فریبخورده فراهم مینمودند تا دولت اردوغان که برای برآورده شدن آرزوی نماز خواندن در مسجد اموی دمشق، از هیچ تلاشی برای آسان نمودن تجهیز و جابجایی افراد مسلح فروگذار نکرد و مرزهای خود را به روی به اصطلاح مجاهدان اسلامگرا!باز نمود، همه و همه دست به دست یکدیگر دادند تا سوریه را به ویرانهای مرگبار تبدیل کنند.
در سوریه گروههای مسلح گوناگونی از دهها کشور جهان در حال نبردند ولی از میان همه اینها گروهی سربرآورد که نه تنها سوریه بلکه همه منطقه و جهان را با چالشی دهشتناک روبرو ساخت،دولت اسلامی عراق و شام... داعش!
به قدری کشتند و سوختند و بردند که در زمانی کوتاه، روایت جنایتهای هولناکشان نقل محافل خانوادگی و دوستانه شد، جهان با پدیدهای روبرو شده بود که به جرات میتوان گفت در این پهنه بزرگ و راهبردی غرب آسیا (خاورمیانه) همانندی نداشت.
در شرایطی که وحشت بر مردم منطقه سایه افکنده بود، ایران جزو نخستین کشورهایی که برای رویارویی با داعش اعلام آمادگی کرد؛ نه در گفتار و پشت سخنگاههای خبری، اقدامی کوبنده در میدان نبرد!
شاید بسیار بودند کسانی که در آغاز بر پشتیبانی ایران از دولتهای عراق و سوریه خرده میگرفتند ولی با گذشت زمان و به چشم آمدن نقش مهم ایران درزمینگیر ساختن تروریستها در میدانهای نبرد این دو کشور که باعث دور ماندن آشوب و جنگ از مرزهای ایران شد، در تحلیلهای خود بازنگری کردند.
امروزه شاید کمتر کسی باشد که در پذیرفتن این مساله تردید داشته باشد که اگر مدافعان حرم نبودند، هماکنون باید در ایران عزیز با دشمن میجنگیدیم؛ حوادث تاریخ معاصر کشورمان از جنگها و اشغالگریهای استعمارگران گرفته تا جنگ هشتساله عراق بر ضد ایران با همه تلخیها آموزههای فراوانی برای ما داشت. یکی از آنها این بود که اگر از حوادث و تحولات پیرامونمان در منطقه غافل شویم و امنیت خود را به درون مرزهایمان محدود کنیم، بی تردید راه را بر کسانی که در اندیشه دستیابی به منافع این سرزمین هستند هموار ساختهایم.
بررسی رویدادهای تاریخی ایران ما را ناچار به برگزیدن عمقی استراتژیک و راهبردی برای مرزهایمان میسازد؛ و امروز سوریه و لبنان در حساسترین جایگاه این حاشیه امن قرار گرفتهاند. فرجام تلاشهای پاسداران امنیت ملی و نتیجه خونهای پاکی که از تن دلیرترین فرزندان ایران در سرزمینهای دور از وطن بر زمین ریخت و با خون برادران و خواهرانمان در منطقه آمیخته شد، این بود که پس از چند سال پرفراز و نشیب پرونده این گروه تروریستی در شهر ابوکمال بسته شد و خبر فتحالفتوح نبرد امالمعارک از زبان سردار حاج قاسم سلیمانی به گوش جهانیان رسید.
و سرانجام، کابوسی که میرفت تا پس از سوریه و عراق ایران را در جایگاه راهبردی "چهارراه جهان" به نابودی بکشاند، پیش از رسیدن به این خاک با رسیدن سپیده صبح به پایان رسید.
نظر دهید