تشریفات چند صد میلیونی برای مراسمات عزا
سرویس فرهنگی باریش‌نیوز؛ بازگشت همه به سوی اوست.این جمله ای است که مرگ، غم و عزاداری را به خاطر انسان می اندازد. هر وقت این مطلب را می شنویم متوجه از دنیا رفتن فردی می شویم.در این یادداشت نمی خواهیم به مرگ و آخرت اشاره کنیم بلکه می‌خواهیم به مراسمات عزا و سوگواری بپردازیم.
وقتی خبر مرگ کسی را میشنویم بعضی ها می گویند راحت شد ولی این راحت شدن در جامعه ما دشواری هایی برای خانواده سوگواری و برگزاری آبرومندانه مراسم در پی دارد.در اولین مرحله مراسم کفن و دفن است .مراسم عزاداری که سهم مرده تنها همان کفن و دفن است و در اسلام نیز فقط همین موضوع واجب شده است به همین جا ختم نمی‌شود. برگزاری مراسم عزاداری هزینه هایی بالایی برای خانواده ها دارد ولی تشریفات، برخی خانواده های برای چشم هم‌چشمی و نشان دادن دارایی خود از خرید قبرهای چند صد میلیونی تا سنگ قبرهای چند ده میلیونی نمیگذرند.انتخاب مداحان به نام برای مراسمات و غیره از موارد مورد ذکر می باشد.
البته این هزینه ها نه تنها در خانواده های مرفه بلکه در مواردی خانواده های معمولی هم برای حفظ آبروی خود هزینه های بالایی را هزینه می‌کنند. حالا نه به اندازه ثروتمندان ولی کمی کمتر از آنان.
اولین هزینه بعد مراسم کفن و دفن این است که همه افراد حاضر شده در این مراسم را به ضیافت اطعام و غذاخوری دعوت کنند و این باز یکی از دغدغه های خانواده ها برای این مراسمات می باشد ،حال بگذریم که مراسم سومین روز ،هفت ،چهلم و سالگرد هم افرادی برای حفظ آبرو مجبور دادن اطعام می‌کند.اینگونه مسائل باعث می شود مردم با مشکلاتی مواجه شوند و عزاداری فقط نه برای از دست دادن عزیزی باشد،بلکه عزای هزینه های بالای مراسم را بگیرند.البته در بین افرادی هم انتخاب بهترین رستوران ها ،بهترین غذا و بیشترین نفرات حاضر در رستوران دغدغه ذهنی می باشد.
در مواردی دیده شده افرادی برا دومین یا سومین سالگرد عزیزانشان هزینه بالا ۱۰۰ میلیونی و مهمان بالا ۲هزار نفری با کلی تشریفات اضافی در نظر گرفته اند.آیا واقعا همه این هزینه ها لازم است؟
بعد از این موارد می پردازیم به محل مراسمات یا همان مساجد که در انتخاب مساجد و بهترین منطقه شهر بودن مسجد هم مردم حساس می باشند و بهترین خرما و حلوا و در مواقعی میوه و شیرینی هم تدارک میبینند.
افراد حاظر در مراسم سوگواری با دسته گلهای بزرگ و تابلوهای برای تسلیت می آیند ولی آیا همه این هزینه ها لازم است و برای شخص فوت کننده ثمره و سودی دارد.البته نگذریم که چند ساله اخیر در کشور ما محل هایی منسوب به ارگان ها و موسسات خیریه تمام هزینه این تابلو در جیب افراد مستحق و کارهای خیر میشود و یکی از کمتر کارهای پسندیده است که هم ثواب حاصل به متوفی می رود و هم هزینه نیازمندان میشود.
البته همه با خرج های اضافی موافق نیستن و اشخاص بودند که این هزینه های اضافی را صرف کارهای خدا پسندانه و کمک به مدرسه سازی ،مسجد سازی و موارد مشابه کرده اند.این موارد بهترین راه برای شادی روح اموات بوده است .البته در برخی روستاهای کشورمان افراد عزادار فقط به فکر عزاداری هستن و همه هزینه ها تقریبا براشان رایگان می باشد.از هزینه قبر،غسل ،کفن و دفن ،مساجد و در مواقعی هم غذاهای مراسمات را همسایه ها به میزان توانشان تهیه می کنند.درست است نمی شود بعضی مراسمات و رسوم گذشته را کامل حذف کرد ولی میشود با رعایت بعضی اصول از تشریفات و هزینه های سنگین جلوگیری کرد.
چه خوب است به فکر شخص فوت کرده و آخرت وی باشیم تا به فکر مردمی که بهترین شرایط مراسمات هم برگزار شود در هر صورت ایرادی برای مراسمات می گیرند باشیم.
نظر دهید